พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ความรักชาติ |
น. เทสภตฺติ, เทสานุราค. | |||
ความรักตัวเอง |
น. อตฺตปิยตา, | |||
ความรักท้องถิ่น |
น. ปเทสานุราค. | |||
ความรับผิดชอบ |
น. ครุตฺต., ธุรนฺธรตา, อนุยุญฺชิตพฺพตา, เวยฺยาวจฺจ., กรณีย., | |||
ความรำพึง |
น. อาโภค. อาวชฺชน., อนุวิตกฺก. | |||
ความรื่นรมย์ |
น. รมฺมตา, | |||
ความรุนแรง |
น. นิฏฺฐุริย., นิฏฺฐุรตฺต., ผรุสตฺต., สาหสกิริยา, | |||
ความรู้ |
น. ชานน., ปชานน., วิชานน., ชานนตา, วิชฺชา, พุทฺธิ, โพธน., โพธิ, สมฺโพธ. ญาณ., ธี, ปญฺญา, ปญฺญสา, เมธา, มติ, มุติ, ภูริ, ภูรี, มนฺตา, โยนิ, ปญฺญาณ., ปฏิภาน., อโมห. คติ, ภค., สงฺขา, ทม. เวท. อภิมาน. อุปลทฺธิ, กุส., ญตฺต., โธนา, สุต., | |||
ความรู้จักผล |
น. อตฺถญฺญุตา, | |||
ความรู้จักเหตุ |
น. ธมฺมญฺญุตา, | |||
ความรู้รอบตัว |
น. สามญฺญพุทฺธิ, | |||
ความรู้สึก |
น. เวทนา, เวทยิต., อารมฺมณ., อาเวค. อินฺทฺริย., จิตฺตเวค. จิตฺตสภาว. จิตฺตวิสย. อวโพธ. | |||
ความรู้สึกดูดดื่ม |
น. ราค. กาม. | |||
ความรู้สึกด้อย |
น. เวกลฺลตาสญฺญา, | |||
ความรู้สึกท้อแท้ |
น. จิตฺโตสีทน., | |||
ความรู้สึกนึกคิด |
น. สงฺกปฺป. อธิปฺปาย. | |||
ความรู้สึกผิด |
น. อนุตาป. ปจฺฉาตาป. | |||
ความรู้สึกรับรู้อารมณ์ |
น. วิสยคหณ., | |||
ความรู้สึกล่วงหน้า |
น. ปเคว มญฺญนา, ก. ปเคว มญฺญติ |
|||
ความรู้สึกว่าผิด |
น. หิริ. โอตฺตปฺป., ก. หิรียติ โอตฺตปฺปติ |