พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ไม้มีดอก |
ค. ปุปฺผิน ปุปฺผวนฺตุ | |||
ไม้มีผล |
น. ผลิน. ผลวนฺตุ. (ผลวา) ผลี, | |||
ไม้มีรูปเหมือนคางโค |
น. โคหนุก., | |||
ไม้ยมก |
น. ยมกจิณฺห., | |||
ไม้ยอดด้วน |
น. มตฺถกจฺฉินฺนรุกฺข. | |||
ไม้ยัน |
ดู ไม้ค้ำ. | |||
ไม้ยาว |
ดู ไม้พลอง. | |||
ไม้รองเท้า |
น. ปาทปีฐ., | |||
ไม้รองเพลา |
น. อุทฺธิ, อุทฺทิ, | |||
ไม้ล้มลุก |
น. อนุวํสิกรุกฺข. | |||
ไม้วัด |
น. มาณทณฺฑ. | |||
ไม้สัก |
น. อนคฺฆรุกฺข. ปสาธนรุกฺข. ภณฺฑนรุกฺข. | |||
ไม้สีฟัน |
น. ทนฺตโปณ. ทนฺตโปน. ทนฺตกฏฺฐ., ทนฺตโธวน., | |||
ไม้สีไฟ |
น. อรณิ, อรณี, | |||
ไม้สูง |
(ไม้โย่ง) | น. ปาทยฏฺฐิ, | ||
ไม้ส้าว |
(ไม้ยาว) | น. วํส. | ||
ไม้หมอน |
น. นิวตฺติตทารุกฺขนฺธ. | |||
ไม้หลา |
(ไม้วัด) | น. มาณทณฺฑ. | ||
ไม้หัวลิง |
น. กปิสีสก. | |||
ไม้หึ่ง |
น. ฆฏิกา, |