พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ไม่ยุ่งยาก |
ค. อกลิร อกิจฺฉ อนายาส อวฺยากุล วิ. อปฺปกสิเรน อกิจฺเฉน อนายาเสน |
|||
ไม่ยุ่งเหยิง |
ค. นิรากุล | |||
ไม่ย่อท้อ |
ดู ไม่ท้อถอย. | |||
ไม่รกรุงรัง |
ค. นิชฺชฏ | |||
ไม่รอบคอบ |
น. อสลฺลกฺขณ., สาหส., อวิจาร. ค. อจินฺตาวิสยก สาหสิก อวิจาริต |
|||
ไม่ระบุตัว |
ค. อกตฺตุก อปาฏิปุคฺคลิก | |||
ไม่ระมัดระวัง |
น. ปมาท. อสํวร. อสกฺกจฺจกรณ., ค. ปมตฺต อสํวุต อสกฺกจฺจการี อสเมกฺขการี วิจารหีน |
|||
ไม่ระวัง |
ค. อรกฺขิต อรกฺขก อนารกฺขก ปมตฺต นิรเปกฺข อนวธาน | |||
ไม่ระแวง |
ค. นิราสงฺก | |||
ไม่รักชาติ |
ค. วิคตสเทสาลย | |||
ไม่รังเกียจ |
น. นิราสงฺกตา, ก. นิราสงฺก |
|||
ไม่รับผิดชอบ |
น. นิรธิการตา, ธุรนิกฺเขป. ค. นิรธิการ อนาปุจฺฉิตพฺพ นิกฺขิตฺตธุร กิจฺจานเปกฺขก ธุรานาทร ก. ปจฺจกฺขาติ ปฏิกฺขิปติ |
|||
ไม่รับรู้ |
น. น คเณติ, น สลฺลกฺเขติ | |||
ไม่ราบรื่น |
ค. อนิพฺพิการ | |||
ไม่รีบร้อน |
ค. อตุริตคามี กวิ. อตุริตํ ถาวสรํ |
|||
ไม่รุนแรง |
น. อสาหส., กวิ. อสาหสํ |
|||
ไม่รู้ |
น. อชานน., อญฺญาณ., อวิชฺชา, ค. อวิญฺญู อวิทู อวิทฺทสุ อญฺญาณี |
|||
ไม่รู้จบ |
ค. อนนฺต อปริยนฺต | |||
ไม่รู้จักจบ |
น. สสฺสติ, นิจฺจตา, ค. นิรนฺตร สสฺสต อนาทฺยนฺต อวิปริณาม กวิ. นิจฺจํ นิรนฺตรํ สตตํ อวิจฺฉินฺน |
|||
ไม่รู้จักจบสิ้น |
ค. อนนฺต อปริมิต |