พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ให้เป็นมรดก |
ก. ทายาทํ เทติ | |||
ให้เป็นไป |
ค. ปวตฺติต | |||
ให้เล็กให้น้อย |
สำ. โถกํ โถกํ เทติ | |||
ให้เวลาผ่านไป |
ก. กาลํ เขเปติ, กาลํ วีตินาเมติ | |||
ให้เหตุผล |
น. อชฺฌาโรปน., อุปนยน., ยุตฺติกถา, ก. อชฺฌาโรเปติ อุปกฺขิปติ อาโรเปติ นิโรเปติ, ยุตฺตึ กเถติ |
|||
ให้เหตุผลโดยเปรียบเทียบ |
ก. อุปมาโต ทสฺเสติ | |||
ให้โทษ |
ค. โทสาวห สาวชฺช สโทส อคุณ | |||
ให้โปรดปราน |
กกิ. อาราธิต | |||
ให้โอกาส |
ก. โอกาสํ กโรติ | |||
ให้ได้ |
ก. สมฺปาเทติ ปฏิลาเภติ | |||
ให้ได้ยาก |
ค. ทุทฺทท | |||
ให้ได้รับ |
ก. อเปติ ลาเภติ ปฏิลาเภติ | |||
ไกปืน |
น. ปกฺข. วาช. ตาฬยนฺต., | อาวุธ | ||
ไกร |
(ต้น~) | น. เวตส. วญฺชุล. | พืช | |
ไกรลาส |
น. เกลาส. | ธรรมชาติ, แผ่นดิน, ภูเขา | ||
ไกรศร, ไกรสร |
ดู ราชสีห์. | ธรรมชาติ, แผ่นดิน, ภูเขา | ||
ไกรศรี |
ค. สิรียุตฺต สิรีอธิก | |||
ไกล |
ค. ทูร วิทูร ทูรฏฺฐ ปกฏฺฐ วิปฺปกฏฺฐ วิปฺปกฏฺฐก อนาสนฺน นิ. อารา อารกา ทูรา ทูเร |
|||
ไกลตา |
ค. ปโรกฺข | |||
ไกลหูไกลตา |
ค. จกฺขุปถทูร |