พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ให้จมลง |
ก. โอสีทาเปติ | |||
ให้ดำรงตำแหน่ง |
ก. อธิกาเร นิโยเชติ | |||
ให้ดำรงอยู่ |
ก. นิเวเสติ ปติฏฺฐาเปติ | |||
ให้ตั้งอยู่ |
ก. นิเวเสติ ปติฏฺฐาเปติ ฐปาเปติ | |||
ให้ตีฆ้องร้องป่าว |
ก. เภริญฺจาราเปติ | |||
ให้ทาน |
น. ทาน., ยาช. ก. เทติ ยชติ, ทานํ กโรติ |
|||
ให้ทุน |
น. มูลทาน., | |||
ให้ท้าย |
ก. อุปตฺถมฺเภติ อนุชานาติ | |||
ให้นมลูก |
น. ถญฺญปายน., | |||
ให้นอนลง |
ก. นิปชฺชาเปติ สํเวเสติ สยาเปติ | |||
ให้ผล |
น. วิปากทาน., วิปจฺจน., น. ปจฺจติ วิปจฺจติ, ผลํ อุปฺปาเทติ, ผลํ เทติ |
|||
ให้ผ่องแผ้ว |
ก. ปริโยทเปติ | |||
ให้พอใจ |
ก. อสฺสาเทติ | |||
ให้มัดจำ |
ก. อาวปติ | |||
ให้มีคลื่น |
ก. อูมิโย อุฏฺฐาเปติ | |||
ให้ยา |
ก. เภสชฺชํ เทติ | |||
ให้ยินยอม |
ก. อาทเปติ สมาทเปติ | |||
ให้ยืม |
ก. อิณทาน., กาลิกทาน., ค. อิณทายี ก. อิณํ เทติ, ตาวกาลิกํ เทติ |
|||
ให้ยืมได้ |
สำ. กาลิกวเสน ทาตพฺพ | |||
ให้ย้ายไป |
ก. อภิวาเหติ |