พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
คดีแดง |
น. วินิจฺฉิตฏฺฏ. | |||
คดีแพ่ง |
น. อปราธ. วชฺช., | |||
คดีโกง |
น. กูฏฏฺฏ. | |||
คดีโลก |
น. โลกคติ, | |||
คดเคี้ยว |
ค. วงฺก กุฏิล ชิมฺห ก. อิโต ตโต นมติ, อุภโต อาวฏฺฏติ |
|||
คดเคี้ยวไปมาเหมือนตัวหนอน |
ค. กิมิสงฺกิณฺณ กิมิสณฺฐาน | |||
คดโกง |
น. กุชฺช., โกฏิลฺล., โกฏิลฺย., วญฺจนา, ค. กุฏิล เกราฏิก เกราฏิย ก. กุชติ วญฺเจติ ปลมฺเภ |
|||
คดในข้องอในกระดูก |
ค. สปฺโปปม กุฏิล วงฺก กุฏิลคติก | |||
คดไปคดมา |
ค. กุฏิลคติก ก. อกติ อคฺคติ, ชิมฺหํ ยาติ วิ. ชิมฺหากาเรน |
|||
คติ |
(ไป, เป็นไป) | น. คติ, | ||
คติ |
(แบบ, แนว) | ดู แบบ, แนว | ||
คติชาวบ้าน |
น. ชนกถา, | |||
คติธรรม |
น. ธมฺมคติ, | ธรรมะ | ||
คตินิยม |
น. ติตฺถิ, ลทฺธิ, สทฺธา, ทิฏฺฐิ, | |||
คติพจน์ |
น. อุปมากถา, วิญฺญูปเทส. จตุรวจน., อุปเทสวากฺย., อาทิสิยปาฐ. | |||
คติสอนใจ |
น. ธมฺโมปเทส. ธมฺมคุณ. | |||
คติเตือนใจ |
น. อปทาน., | |||
คติเบื้องสูง |
น. อุทฺธคติ, | |||
คติโลก |
น. โลกคติ, | |||
คทา |
น. คทา, คทายุธ., กุนฺต., มุคฺคร. | อุปกรณ์ |