พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เหลว |
น. ทฺรวตฺต., วิลีนตฺต., ค. ทฺรว วิลีน โอลีน |
|||
เหลวเกินไป |
(ข้าวต้ม~) | ค. อติกิลินฺน | ||
เหลวแหลก |
ดู ป่นปี้, ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน | |||
เหลวไหล |
(นิสัย) | น. กิจฺจากรณ., กาตพฺพาปหรณ., | ||
เหลวไหล |
(คน) | ค. โลล อลิก จปล อนวฏฺฐิต สกิจฺจาปหารี | ||
เหลวไหล |
(เรื่อง) | ค. อสาร อตฺถรหิต อสมฺพนฺธ นิรตฺถก | ||
เหลวไหล |
(ประพฤติ) | ก. กกติ | ||
เหลา |
ค. ตจฺฉิต ตนูกต ก. อนุปุพฺเพน สีขรํ กโรติ, ติขิณายติ |
|||
เหลาะแหละ |
น. จาปลฺย., อนวฏฺฐิติ, ค. โลล อลิก จปล อนวฏฺฐิต ยถากามจารี |
|||
เหลิง |
น. ปาคพฺภิย., มท. ปมาท. ค. ปคพฺภ มุฏฐสฺสติ |
|||
เหลียว |
น. อวโลกน., อาโลกิต., | |||
เหลียวซ้ายแลขวา |
สำ. อิโต จิโต จ โอโลเกติ | |||
เหลียวดู |
น. วิโลก. วิโลกน., ก. วิโลเกติ อนุวิโลเกติ |
|||
เหลียวหลัง |
ดู เหลียวดู. | |||
เหลียวแล |
ก. สลฺลกฺเขติ อุปปริกฺขติ อเวกฺขติ | |||
เหลี่ยม |
น. ติยํส. ติรสฺส., ค. ติโกณก |
|||
เหลี่ยม |
น. โกณ. โกณก., โกฏิ, อสฺส. กณฺณ. อํส. | |||
เหลือ |
ค. เสส อวเสส อวสิฏฺฐ ก. สิสฺสติ อวสิสฺสติ |
|||
เหลือกตา |
ก. อุมฺมีเลติ, อกฺขีนิ ปภินฺทติ | |||
เหลือกำลัง |
ค. อติพล พลาตีต |