พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เข้าเฝือก |
ก. ทารุหีเรน วินทฺธติ | |||
เข้าเรื่อง |
ค. อนุกูล สมฺพทฺธ อนุจฺฉวิก | |||
เข้าแถว |
ก. อนุกฺกเมน คจฺฉติ, ปฏิปาฏิยา อุปคจฺฉติ | |||
เข้าแทนที่ |
สำ. อญฺญสฺส ฐานํ คณฺหาติ | |||
เข้าแทรกแซง |
ก. อารูหติ ปวิสติ | |||
เข้าโจมตี |
ก. อุปปหรติ อุปตาเฬติ อุปหนติ อุปทูเสติ | |||
เข้าใกล้ |
น. อุปสงฺกมน., อุปคมน., ก. อุปสงฺกมติ อุปคจฺฉติ ปาปุณาติ อุปติฏฺฐาติ |
|||
เข้าใจ |
น. อวโพธ. อาชานน., ปชานน., พุชฺฌน., มญฺญนา, ก. อวพุชฺฌติ อาชานาติ ปชานาติ มญฺญติ สมนุปสฺสติ |
|||
เข้าใจผิด |
น. สมฺโมห. วิพฺภม. ปมุยฺหน., มติพฺภม. มิจฺฉามติ, มิจฺฉาวโพธ. สญฺญาวิปลฺลาส. อยถาวโพธ. มิจฺฉาวิตกฺก. มิจฺฉาคหณ., ค. สมฺมุฬฺห วิสญฺญ อยถาพุชฺฌก ก. อยถา อวพุชฺฌติ, มิจฺฉา อวพุชฺฌติ, |
|||
เข้าใจยาก |
ค. ทุพฺโพธ คุฬฺห | |||
เข้าใจอย่างถ่องแทั |
น. ปริญฺญา, วิปสฺสนา, ปฏิสมฺภิทา, | |||
เข้าใจได้ง่าย |
ค. สุนย สุโพธ สุชาน สุพฺพินาย | |||
เข้าใจได้ยาก |
ค. ทุราชาน ทุนฺนย ทุรวโพธ | |||
เข้าไคล |
(มะม่วง~) | ค. เกสิก | ||
เข้าไต้เข้าไฟ |
น. อภิโทส. ปโทส. | |||
เข้าไป |
น. นิเวส. นิเวสน., ปเวส. ปเวสน., ปวิสน., ค. ปวิฏฺฐ ก. ปวิสติ สํวิสติ สมารุหติ โอคาหติ |
|||
เข้าไปจับ |
(อารมณ์) | น. อุปคณฺหาติ | ||
เข้าไปซ่อนตัว |
ก. อุปคุยฺหติ | |||
เข้าไปตั้งไว้ |
ก. ปจฺจุปฏฺฐเปติ | |||
เข้าไปตาม |
ค. อนุปวิฏฺฐ ก. อนุปวิสติ |