พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
หลักความประพฤติ |
น. อาจาร. จริยธมฺม. | |||
หลักความเชื่อ |
น. ติตฺถิ, ทิฏฺฐิ, ลทฺธิ, | |||
หลักคำสอน |
น. สาสน., ธมฺม. ทิฏฺฐิ, วาท. | |||
หลักจริยธรรม |
น. นีติสตฺถ., อาจารวิธิ. คุณธมฺม. | |||
หลักชัย |
(จุดประสงค์) | น. อภิมตฏฺฐาน., ปรมนิฏฺฐา, | ||
หลักชัย |
(เครื่องยึดเหนี่ยว) | น. ปฏิสรณ., ทีป.., ปติฏฺฐา, นิสสย. อวสฺสย. | ||
หลักฐาน |
น. นิธาน., อปทิส. มูล., มูลการณ., ปฐมวุตฺตการณ., ปากฏตฺต., นิทสฺสน., สกฺขิ. | |||
หลักฐานอ้างอิง |
น. สาเธยฺยปณฺณ., ปากฏตฺต., นิทสฺสน., สกฺขิ. มูลการณ., | |||
หลักฐานโทษ |
น. ทณฺฑนิธาน., | |||
หลักทรัพย์ |
น. อวตฺถา, สมฺปตฺติ, วิภว. สาปเตยฺย., | |||
หลักบูชายัญ |
น. ถูณ. ถูณา, ยูป. | |||
หลักปฏิบัติทางศาสนาคริสต์ |
น. สาธุจริต., สามยิกปฺปวตฺติ, | |||
หลักประกัน |
(การันตี) | น. ปาฏิโภค. ปฏิญฺญาภณฺฑ., | ||
หลักประหาร |
น. วธตฺถมฺภ. | |||
หลักปักปันเขตที่ดิน |
น. สีมาจิณฺห., | |||
หลักผูกเรือ |
น. ขีลก. | |||
หลักลอย |
ค. นิสฺสาร อสทฺเธยฺย อเหตุก อมูลก | |||
หลักวิชา |
น. มต., ทิฏฺฐิ, วาท. วิชฺชานิยม. | |||
หลักศาสนา |
น. ทิฏฺฐิ, มตวิเสส. สิทฺธนฺต. | |||
หลักศีลธรรม |
น. สีล., สุจริต., |