พจนานุกรมธาตุ
ธาตุ | อรรถ | ตัวอย่าง | หมวดธาตุ | |
---|---|---|---|---|
สาร |
ทุพฺพเล ทำให้มีกำลังน้อย |
สาเรติ อสฺเส ทุพฺพเล กโรตีติ สารถิ. |
จุร (เณ ณย) | |
สาล |
กตฺถเน สรรเสริญ |
สาลเต คุณินํ คุณี. |
ภู (อ) | |
สาสุ |
สาสเน สั่งสอน, อบรม |
สาสติ. |
ภู (อ) | |
สาฬ |
ถุตฺยํ สรรเสริญ |
สาฬติ คุณินํ คุณี. |
ภู (อ) | |
สิ |
เตเช ทำให้คม, ลับ |
สิโณติ, สิโรติ, สินุเต ขคฺคํ กมฺมกาโร. |
สุ (ณุ ณา อุณา) | |
สิ |
อา, นิ, อป, อว บทหน้า อวลมฺพมฺหิ อาศัยอยู่ |
อาสิยเต. อาสยนฺติ เอตฺถาติ อาสโย ที่อาศัย. |
ภู (อ) | |
สิ |
อุ บทหน้า อุสฺสเย ยกขึ้น, ตั้งขึ้น |
อุสฺสยติ. |
ภู (อ) | |
สิ |
พนฺธเน ผูก |
สิโณติ, สิโนติ, สินุเต. สิยเต พนฺธิยเตติ สีมา เขต, แดน. |
สุ (ณุ ณา อุณา), กี (นา) | |
สิ |
เสวคติวุทฺธฺยํ เสพ; ไป, ถึง, บรรลุ, เจริญ |
เสติ, สยติ. |
ภู (อ) | |
สิกฺข |
วิชฺโชปาทานมฺหิ เข้าหาเพื่อเรียนวิชชา, ศึกษา |
สิกฺขติ. |
ภู (อ) | |
สิฆิ |
อาฆยเน สูดดม |
สิงฺฆติ. |
ภู (อ) | |
สิจ |
ฆรเณ ไหล, รด, ราด |
เสจติ. |
ภู (อ), รุธ (ํอ) | |
สิชิ |
อลงฺการเชรเว เสียงอันเกิดจากเครื่องประดับ |
สิญฺชติ. |
ภู (อ), จุร (เณ ณย) | |
สิฏ |
อนาทเร ไม่เอื้อเฟื้อ |
เสฏติ ขลํ โลโก. |
ภู (อ) | |
สิต |
สุกฺเก ขาว, ทำให้ขาว |
เสตเต ปาสาโท. |
ภู (อ) | |
สิท |
คตฺตปกฺขรเณ ขัดสี, ชำระกาย |
สิทฺยติ, สิชฺชติ. |
ทิว (ย) | |
สิท |
โมจนเสฺนหโมหปากสีเท ปล่อย; ติด, ชุ่มชื่น; หลง; หุง, ต้ม, นึ่ง; จม |
เสทติ มุจฺจตีติ เสโท เหงื่อ. |
ภู (อ) | |
สิทิ |
สีตลสุกฺเกสุ เย็น; ขาว |
สินฺทติ. |
ภู (อ) | |
สิธ |
คตฺยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
เสธติ. เสธิตฺวา |
ภู (อ) | |
สิธุ |
คตฺยํ ไป, ถึง, บรรลุ |
เสธติ. |
ภู (อ) |