พจนานุกรมธาตุ

โปเฏติ โปฏยติ

โปเฏติ, ปุฏยติ.

ปุฏติ. 
กรปุโฏ อุ้งมือ. 
ภตฺตปุฏกํ ห่อข้าว. 
โปเฏติ, ปุฏยติ. 
ปุโฏ กีบม้า, ห่อของ.

ปุฏฺเฏติ ปุฏฺฏยติ

ปฏฺเฏติ, ปฏฺฏยติ.

ปุณฺฑติ. 
ปุณฺฑรีโก เสีอ, ทิศตะวันออกเฉียงใต้, ช้าง ฯลฯ. 
ปุณฺฑรีกํ ดอกบัวขาว.

ปุเณติ ปุณยติ

ปุณติ นิปุณาติ นิปุโณ

• นิปุโณ  ค. ละเอียด, สุขุม. นิปุณธมฺโม พระธรรมละเอียด - ส.
  ศัพท์ที่หมายความว่าละเอียด, สุขุม คือ นิปฺโณ สณฺโห สุขุโม - ส.

ปุณติ, นิปุณติ. 
นิปุณธมฺโม. 
ปุณติ สุภํ โลโก. 
ปติสฺโสตคามึ นิปุณํ. 
นิปุณสณฺหสุขุมสทฺทา เววจนสทฺทา (ไวพจน์ของ สณฺห, สุขุมศัพท์).

ปุตฺตติ. 
ปุตฺติกา ผึ้งตัวอ่อน, ลูกผึ้ง.

ปุตถยติ, โปตฺถยติ. 
ปุตฺถํ, โปตฺถํ รูปปั้น. 
ปุตฺถโก, เปตฺถโก สมุดข่อย, ใบลาน

ปุเถติ ปุถยติ

โปเถติ โปถยติ โปเถตฺวา

อา. กุมาเร โปเถตฺวา อคมาสิ ได้เฆี่ยนเด็ก ท. แล้วไป - ส.

โปเถติ โปถยติ

• โปเถติ  '=กเถติ' - ส.

โปถติ ปุถุวี

• ปุถุวี  อิ. แผ่นดิน.

โปเถติ, โปถยติ.

ปุตฺถยติ. โปเถติ, โปถยติ. 
โปเถตฺวา. นิปฺโปเถนฺโต.

ปุถติ มหนฺตภาเวน ปตฺถรตีติ ปุถุ หนา. 
ปุถติ ปตฺถรติ พาลภาวนฺติ ปุถุโก คนพาล, คนชั่ว. 
ปุถุกา ข้าวเม่า.

ปุนฺถติ

ปุนฺถติ.

ปุนติ สคฺคํ คจฺฉติ เอเตนาติ ปุญฺญํ บุญ.

ปุํสติ ปุํสยติ นปุํสโก

• นปุํสโก  ป. นปุํสก, กะเทย, 'ข่มเหงข้าศึกไม่ได้.' 
  วิ. โส หิ ปุริโส วิย สาติสยํ ปจฺจามิตฺเต น ปุํเสตีติ นปุํสโก* - ส.

* วิ. ทาง สํ. ว่า น ปุมานุ น สฺตฺรี นปุํสกะ.