ผ้า

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ผ้าเส้นใย น. กปฺปาสิก., โขม., ผ้า
ผ้าเหลือง น. กาสาววตฺถ., สมณจีวร., ผ้า
ผ้าแคชเมียร์ น. กสฺมีรชวตฺถ., ผ้า
ผ้าแถบ น. ปฏฺฏิกา, อุรจฺฉทา, ผ้า
ผ้าแพร น. โกเสยฺย., จิตฺตทุกูล., ผ้า
ผ้าโพก น. เวฐน., ผ้า
ผ้าโพกศีรษะ น. สิโรเวฐน., สีสเวฐน., สิโรภูสน., ผ้า
ผ้าใบ น. มกจิวตฺถ., ผ้า
ผ้าใหม่ น. อหตวตฺถ., อลฺลวตฺถ., ผ้า
ผ้าไหม น. โกเสยฺย., กิมิชวตฺถ., ผ้า
ผ้าไหมทอง น. กุมิช., ผ้า
พับจีวร ก. จีวรํ สํหรติ ผ้า
พัสตร์ น. วตฺถ. (ดู ผ้า) ผ้า
ลูกบวบ น. จีวราภุชน., จีวราวฏฺฏ. ผ้า
สิ่งทอ (textile) น. วตฺถชาต., ตนฺตุนิมฺมิต., ผ้า
สีย้อม น. รชน., รงฺค., ราค. สี, ผ้า
หน้ากฐิน น. กฐินกาล. กฐินสมย. เวลา, ผ้า
หูก น. ตนฺต., ตนฺตก., ตสร. เปส.,

หูก น. เครื่องทอแบบพื้นเมือง.

อุปกรณ์, ผ้า
อุตราสงค์ น. อุตฺตราสงฺค. ผ้า
เครื่องกฐิน น. กฐินปริวารภณฺฑ., ผ้า