บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
กำพร้า น. กปณ. ฉมณฺฑ. วราก. นิมฺมาตาปิติกตฺต.,
ค. นิมฺมาตาปิติก
บุคคล
กำพร้าพ่อ ค. นิมฺปิติก บุคคล
กำพร้าแม่ ค. นิมฺมาติก บุคคล
กุฎุมพี น. กุฏุมฺพี. กุฏุมฺพิก. บุคคล
กุนซือ ดู ที่ปรึกษา. บุคคล
กุมภทาสี น. กุมฺภทาสี, บุคคล
กุมภัณฑ์ น. กุมฺภณฺฑ.

กุมภัณฑ์ น. ยักษ์; ฟักเขียว

บุคคล, พืช
กุมาร น. กุมาร. บุคคล
กุลทูสก น. กุลทูสก. บุคคล
กุลี (coolie, กรรมกรใช้แรงหนัก) น. กมฺมกร. กมฺมการ. เวตนิก. ภฏก. ภตก. ภติก. บุคคล, อาชีพ
กุ๊ก ดู พ่อครัว. บุคคล, อาชีพ
กุ๊ย น. นิรตฺถกปุคฺคล. บุคคล
กุ๊ยข้างถนน น. ปนฺถทูสก. บุคคล
ก้นกุฏิ (ศิษย์~) น. อนฺโตสิสฺส. ปิยสิสฺส. บุคคล
ก้นครัว (ภรรยา~) สำ. น. อญฺญาตเวสภริยา, บุคคล
ก๋ง (ปู่, ตา) น. อยฺยก. ปิตามห. ครอบครัว-ญาติ, บุคคล
ขบถ ดู กบฏ. บุคคล
ขอทาน น. ยาจน., ยาจนา, บุคคล, อาชีพ
ขันที น. โสวิทลฺล. กญฺจุกี. ปณฺฑก. วสฺสวร. นปุํสก. บุคคล
ขีณาสพ น. ขีณาสว. บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม