บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
กรรมาธิการ น. อธิการี. นิโยชิต. บุคคล
กรรมาร ดู ช่างทอง. บุคคล, อาชีพ
กระทาชาย ดู ผู้ชาย. บุคคล
กระยาจก น. ยาจก.ยาจนก. บุคคล, อาชีพ
กลาสี น. นาวายิก. นาวิก. โปตวาห. บุคคล, อาชีพ
กลุ่มพ่อค้า น. เสณิ. วาณิชปูค. บุคคล, อาชีพ
กวี (~ชาย)

น. กวิ. ปชฺชสมฺปาทก.

กวิ นามนาม ปุงลิงค์

ประพันธ์, บุคคล
กวี (~หญิง) น. ปชฺชสมฺปาทิกา, ประพันธ์, บุคคล
กวีชั้นต่ำ น. กุกวิ. ประพันธ์, บุคคล
กวีราชสำนัก น. กวิปุงฺคว. มหากวิ. ประพันธ์, บุคคล
กวีหลวง น. ราชกวิ. อคฺคกวิ. ประพันธ์, บุคคล
กษัตริยนารี น. ขตฺติยนารี, บุคคล
กษัตริยาณี น. ขตฺติยานี, บุคคล
กษัตริย์ (~ชาย) น. ขตฺติย. ราช. ราชญฺญ. ขตฺต. มุทฺธาภิสิตฺต. พาหุช. กกุธ. ภูปาล. ภูธร. นราธิป. ชนาธิป. รฏฐาธิป. ฯเปฯ บุคคล
กษัตริย์ (~หญิง) น. มหาราชินี, บุคคล
กษัตรีย์ น. ขตฺติยา, ขตฺติยานี, บุคคล
กษิติ ดู แผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน บุคคล
กสิกร ดู ชาวนา. บุคคล, อาชีพ
กองกำลังทหาร น. เสนาทล., บุคคล
กองกำลังยกพลขึ้นบก น. ถลเสนา, บุคคล