กฏ

กฏติ กโฏ ปากโฏ กฏโก-กํ กฏุโก กฏุ

• กโฏ  ป. น้ำมันเมาของช้าง; เสื่อลำแพน; ชัย, ความชนะ; โยนี, ของลับหญิง (อช. 364-455-997) [จาก กฏ นี้ - สูจิ].
• ปากโฏ  ค. ปรากฏ, "ไป หรือ เป็นไปชัดเจน หรือ ทั่วถึง" [ป+กฏ =คติยํ - สูจิ].
• กฏโก-กํ  ป. นป. กำไลมือ, ทองปลายแขน; ไหล่เขา, ลาดเขา (อช. 285-608) [จาก กฏ นี้ - สูจิ].
• กฏุโก กฏุ  ค. หยาบคาย, ดุร้าย, ร้ายกาจ; ผิด, ไม่ควร; น. รสเผ็ด, ของเผ็ด; อิ. กฏุกา, กฏุกโรหิณี ข่า (อช. 148-582-976) [จาก กฏ นี้ ทุกศัพท์ - สูจิ].