ขี

ขียติ ขโย ขียนํ ขํ

• ขียติ  อาเทส อี เป็น อิยฺย  สัมฤทธิรูปเป็น ขิยฺยติ ได้ และ ขียนํ ก็เช่นกัน - ส.
• ขโย  ขัย, กษัย, 'สิ้น, เสื่อม' 
  เป็นชื่อของโรค หมายฝีในท้อง หรือ วัณโรคภายใน ได้ (อช. 323); 
  เป็นชื่อของมรรค ผล นิพพาน ในทางพระศาสนา โดยหมายว่า '(มรรค) เป็นเครื่องสิ้นกิเลส'  '(ผล) เป็นความสิ้นกิเลส' '(นิพพาน) เป็นที่สิ้นกิเลส'  ดังบาลีว่า ราคกฺขโย เป็นอาทิ - ส.
• ขํ  ว่าง, เปล่า, สูญ;  ฟ้า, อากาศ, '=ตุจฺฉํ=สุญฺญํ=วิวิตฺตํ-ริตฺตํ; =อากาโส'  - ส.