อาหาร

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ของเค็ม ค. โลณิก อาหาร
ของเปรี้ยว น. อมฺพิล., อาหาร
ของแห้ง น. ปาเถยฺย., สมฺพล., ปริพฺพย. มคฺโคปกรณ., อาหาร
ขิง น. สิงฺคี, สิงฺคิเวร., อุสภ. อทฺทก., พืช, อาหาร
ขิงดอง น. สิงฺคิเวราสว. อาหาร
ขิงแห้ง น. มโหสธ., อินฺทเภสชฺช., สุกฺข., อาหาร
ข้าวกระยาสารท ดู กระยาสารท. พืช, อาหาร
ข้าวขาว น. ภตฺต., อนฺน., สาลิ, อาหาร
ข้าวคั่ว น. ธานา, อาหาร
ข้าวคั่วผง น. สตฺตุ. อาหาร
ข้าวชั้นดี น. สาลีน., อาหาร
ข้าวตอก น. ลาช. ลาชา, อกฺขต., อาหาร
ข้าวตอกข้าวฟ่าง น. ธานา, อาหาร
ข้าวตัง น. ฌามก., ฌามโอทน. ฌามกสิตฺถ., อาจาม. อาหาร
ข้าวตาก น. อาตาปสุกฺโขทน. อาหาร
ข้าวตู น. สตฺตุ. มนฺถ. อาหาร
ข้าวตูก้อน น. มนฺถ., อาหาร
ข้าวตูผง น. สตฺตุ. อาหาร
ข้าวต้ม (ต้มเหลว) น. ยาคุ, ตรล., ตรลา, อาหาร
ข้าวต้ม (~มัด) น. โมทก. อาหาร