พืช

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ขนุน น. ปนส. กณฺฏกี. กณฺฏกิผล., พืช, ไม้ต้น
ขนุนสำปะลอ น. ลพุช. ลิกุจ. ลาพุส. พืช, ไม้ต้น
ขนุนหนัง น. ปิฏฺฐปนส. พืช, ไม้ต้น
ขมิ้น น. ทาพฺพี, ทามฺพี, หลิทฺทา, หลิทฺที, ทารุหลิทฺทา, ทพฺพทาร. พืช
ขมิ้นเผือก น. ตจิกฺขุ. พืช
ของเขียว น. นีล., หริต., พืช
ขานาง (ต้น~) น. สาลกลฺยาณ. พืช
ขิง น. สิงฺคี, สิงฺคิเวร., อุสภ. อทฺทก., พืช, อาหาร
ขี้กา (ไม้เถา) น. อมฺพฏฺฐา, ปาฐา, ติตฺตก. ปโทล. พืช, ไม้เถา
ขี้เหล็ก (ต้น~) น. ปตฺตวก. ผคฺคว. พืช
ข่อย (ต้น~) น. ถิรา, พืช
ข่า น. สิงฺคิเวร., อทฺทก., กฏุกา, กฏุกโรหิณี, พืช
ข้าว น. ภตฺต., อนฺน., สาลิ, พืช, ธัญพืช
ข้าวกระยาสารท ดู กระยาสารท. พืช, อาหาร
ข้าวกล้า น. กิฏฺฐ., สสฺส., ธญฺญ., วีหิ. ถมฺภกรี. พืช, ส่วนของพืช
คนทา (ต้น~) น. ตกฺการี, เวชยนฺติกา, พืช
คนทิสอ (ต้น~) น. อคฺคิมนฺถ. กณิกา, นิคนฺธิ. อคฺคนฺธิก. มตฺถ. พืช
คมบาง ดู แฝก. พืช, หญ้า
คราม (ต้น~) น. นีลี, นีลินี, พืช
คล้า (ต้น~) น. กุนฺท. มาฆฺย., พืช