บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ปทปรมะ น. ปทปรม. บุคคล
ประชา น. ปชา, บุคคล
ประชากร ดู พลเมือง. บุคคล
ประชากรศาสตร์ (demography) น. จุติอุปฺปตฺตฺยาทิทีปกลิปิ, บุคคล, ศาสตร์-วิทยา
ประชาคม น. ชนตา, ปริสา, บุคคล, สมุหนาม
ประชาชน น. ปชา, ชน. ชนตา, ชนสมูห. บุคคล, สมุหนาม
ประชาชาติ (nation) น. มนุสฺสชาติ, เอกสทิสชนตา, บุคคล, สมุหนาม
ประธาน น. ปธาน. ปมุข. (ดู หัวหน้า) บุคคล
ประธานที่ประชุม น. สภาปติ. บุคคล
ประธานาธิบดี น. สภาปติ. บุคคล
ประสก น. อุปาสก. บุคคล, อุบาสก
ปรัชญาเมธี น. อชฺฌตฺตธมฺมวิทู. ญายสตฺถวิทู. บุคคล, ปัญญา
ปราชญ์ ดู บัณฑิต. บุคคล
ปุถุชน น. ปุถุชฺชน. อนริย. มุฬฺห. บุคคล
ปุโรหิต น. ปุโรหิต. บุคคล
ปู่ น. อยฺยก. ปิตามห. มหาปิตุ. บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
ปู่ทวด น. ปปิตามห. ปิตามหยฺยก. ปยฺยก. เปยฺยก. บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
ปู่ย่าตายาย น. ปุพฺพปุริส. อาทิปุริส. โคตฺต., ปปิตามห. บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
ปู่โสมเฝ้าทรัพย์ น. นิธิปาลกภูต. บุคคล
ผัว ดู สามี. บุคคล, ผัว