บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ทาสทาน น. ทาสทาน., บุคคล, ให้
ทาสรับใช้ น. วิเสสิตเสวก. บุคคล
ทาสสมัครใจ น. ทาสพฺโยปคต. บุคคล
ทาสสินไถ่ น. ธนกฺกีต. บุคคล
ทาสี (หญิงรับใช้) น. ทาสี, บุคคล
ทาสเชลย น. กรมรานีต. บุคคล
ทาสในเรือน น. อนฺโตชาต. บุคคล
ทาสในเรือนเบี้ย น. อามายทาส. อามายทาสี, อนฺโตชาต. บุคคล
ทิเบต (Tibetian, คน~) น. ทิพฺพติย. ประเทศ, บุคคล
ที่รัก ค. อติปฺปิย วลฺลภ
นิ. อมฺโภ
บุคคล
ทูต น. ทูต. สนฺเทสหร. เปสฺส. ราชทูต
น. ราชทูต. สนฺเทสหร. ราชนิโยชิต. อุปทูต
น. อุปทูต.
บุคคล
ทูตการค้า น. วาณิชฺชทูต. บุคคล
ทูตทหาร น. เสนาทูต. บุคคล
ทูตสวรรค์ น. เทวทูต. บุคคล
ทูตสันถวไมตรี น. สนฺติทูต. บุคคล
ท่านผู้เจริญ น. ภทนฺตุ. ภวนฺตุ.
นิ. ภนฺเต
บุคคล, อาลปนะ
ท้องเดียวกัน (ร่วมท้อง) ค. สหช โสทร โสทริย บุคคล, ครอบครัว-ญาติ
ท้าวพันตา น. สหสฺสกฺข. สหสฺสเนตฺต. บุคคล
ท้าวพันมือ น. สหสฺสพาหุ. บุคคล
ท้าวเวสสุวัณ น. เวสฺสวณ. กุเวร. ยกฺขาธิป. นรวาหน. บุคคล