บุคคล

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
คนเผาถ่าน น. องฺคารกมฺมกร. บุคคล, อาชีพ
คนเฝ้า น. ปาล. ปาลก. บุคคล, อาชีพ
คนเฝ้าประตู น. โทวาริก. ปฏิหาร. ทฺวารฏฺฐ. ทฺวารปาล. ทฺวารปาลก. ขตฺตุ. บุคคล, อาชีพ
คนเฝ้าป่า น. ทายปาล. อฏวิปาลก. บุคคล, อาชีพ
คนเฝ้ายาม น. รกฺขีปุริส. บุคคล, อาชีพ
คนเฝ้าสวน น. อุยฺยานปาล. บุคคล
คนเพาะชำต้นไม้ น. รุกฺขโปตกสํรกฺขก. บุคคล, อาชีพ
คนเพ้อ ค. ลปก บุคคล
คนเมา น. โสณฺฑ. มตฺต. สุรามตฺต. บุคคล, สุราเมรัย
คนเย็นชา น. หิมกณ. บุคคล, ลักษณะนิสัย
คนเย็บ น. สิพฺพก. บุคคล, อาชีพ
คนเย็บเล่มหนังสือ น. โปตฺถกสิพฺพก. บุคคล, อาชีพ
คนเริ่มใหม่ น. อาธุนิก. บุคคล
คนเรือ น. โปตวาห. นาวิก. บุคคล, อาชีพ, เรือ
คนเร่ร่อน น. อพทฺธนิวาส. อหิตุณฺฑิก.
ค. ปสุกุลาชีวี อถิรนิวาสี ปริยาหิณฺฑก นิเกตนรหิต
บุคคล
คนเลว ดู คนชั่ว. บุคคล, ดีชั่ว
คนเลี้ยง น. ปาลก. โคปก. บุคคล
คนเลี้ยงช้าง น. หตฺถิป. หตฺถิปาล. หตฺถิโคปก. คชาชีว. หตฺถเมณฺฑ. หตฺถาโรห. บุคคล, อาชีพ
คนเลี้ยงม้า น. อสฺสพนฺธ. อสฺสโคปก. บุคคล, อาชีพ
คนเลี้ยงวัว น. โคปาล. โคป. โคสงฺขย. บุคคล, อาชีพ