ต่อสู้

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ทแกล้ว ค. สูร วีร วิกฺกนฺต วิสารท

ทกล้า, ทแกล้ว น. ผู้กล้า.

ต่อสู้
ทแกล้วทหาร น. สูรโยธ.

ทกล้า, ทแกล้ว น. ผู้กล้า.

ต่อสู้
นักต่อสู้ ค. รณกามี กลหปฺปิย บุคคล, ต่อสู้
นักรบ น. อิสฺสตฺถ. ขตฺต. โยธ. โยธี. สมฺปหารก. ยุทฺธภฏ. บุคคล, ต่อสู้
นักรบฝ่ายตรงข้าม น. ปฏิโยธ. บุคคล, ต่อสู้
ประจญ ดู ผจญ. ต่อสู้
ประจัญ ดู ปะทะกัน. ต่อสู้
ประจัญบาน ดู ตะลุมบอน. ต่อสู้
ประยุทธ์ ดู ต่อสู้. ต่อสู้
ประลองยุทธ์ น. กีฬายุทฺธ., ต่อสู้
พลกาย ดู กองทัพ. บุคคล, ต่อสู้
พลขันธ์ ดู กองทัพ. บุคคล, ต่อสู้
พลทวน น. สตฺติธร. บุคคล, ต่อสู้
พลทหาร น. เสนี. โยธ. บุคคล, ต่อสู้
พลรบ น. โยธ. โยธี. สมฺปหารก. ยุทฺธภฏ. บุคคล, ต่อสู้
พลราบ ดู ทหารบก. บุคคล, ต่อสู้
พลร่ม น. คคโนตรณฉตฺตโยธ. บุคคล, ต่อสู้
พลหอก น. กุฐารีธารี,. บุคคล, ต่อสู้
พลอัศวบาท (คนใส่เกือกม้า) น. อสฺสปาทุฆฏก. บุคคล, ต่อสู้
พันตู ดู ต่อสู้. ต่อสู้