พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ช้างต้น |
น. รญฺโญ นาโค, ราชโภคฺโค หตฺถี. | สัตว์, ช้าง | ||
ช้างทรง |
น. โอปวยฺห. ราชวยฺห. มงฺคลหตฺถี. | สัตว์, ช้าง | ||
ช้างน้าว |
(ต้น~) | น. ขารก. สลฺลก. สลฺลกี, | พืช | |
ช้างน้ำ |
น. สมุทฺทหตฺถี.
ช้างน้ำ น. สัตว์ในนิยาย มีรูปร่างเหมือนช้าง… |
สัตว์, ช้าง | ||
ช้างประจำเมือง |
น. มงฺคลหตฺถี. | สัตว์, ช้าง | ||
ช้างฝึก |
น. หตฺถิทมฺม. | สัตว์, ช้าง | ||
ช้างพระที่นั่ง |
ดู ช้างทรง. | สัตว์, ช้าง | ||
ช้างพระอินทร์ |
น. เอราวณ, อกฺกสารท. | สัตว์, ช้าง | ||
ช้างพลาย |
(ช้างเพศผู้) | ดู ช้าง. | สัตว์, ช้าง | |
ช้างพัง |
(ช้างเพศเมีย) | ดู ช้าง. | สัตว์, ช้าง | |
ช้างรุ่น |
(-หนุ่ม) | น. กลภ. กฬภ. ภิงฺก. ทิกฺก. | สัตว์, ช้าง | |
ช้างร้อง |
น. โกญฺจนาท. | เสียง, ช้าง | ||
ช้างสาร |
น. มหานาค. หตฺถินาค. | สัตว์, ช้าง | ||
ช้างสีดอ |
น. อทนฺตหตฺถี. อทนฺตนาค. | สัตว์, ช้าง | ||
ช้างหลวง |
น. กุญฺชรวร. หตฺถิวร. ราชหตฺถี. | สัตว์, ช้าง | ||
ช้างเท้าหลัง |
น. ปาทปริจาริกา, | บุคคล | ||
ช้างเนียม |
น. รสฺสทนฺตหตฺถี.
ช้างเนียม (กฎ) น. ช้างที่มีลักษณะ 3 ประการ คือ… |
สัตว์, ช้าง | ||
ช้างเผือก |
น. ปณฺฑรนาค. ปณฺฑุนาค. เสตกุญฺชร. เสตวารณ. เสตหตฺถี. เสติภ. | สัตว์, ช้าง | ||
ช้างเอราวัณ |
น. เอราวณ. | สัตว์, ช้าง, เทวดา | ||
ช้านาน |
วิ. จิเรน จิรรตฺตาย กวิ. จิรํ จิรสฺสํ |