พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ขึ้นรา |
ค. มลคฺคหิต กณฺณกิต ก. กณฺณกิโต ภวติ |
|||
ขึ้นราคา |
น. อคฺฆวฑฺฒน., มูลวฑฺฒน., ก. อคฺฆํ วฑฺเฒติ, มูลํ วฑฺเฒติ |
|||
ขึ้นรูป |
ค. กต นิมฺมิต สาธิต นิปฺผาทิต สำ. เทหวนฺตํ กโรติ |
|||
ขึ้นสนิม |
ค. มลาวุต มลขาทิต ก. มลํ คณฺหาติ |
|||
ขึ้นสวรรค์ |
น. สคฺคโรหน., | |||
ขึ้นสายธนู |
ก. ชิยํ อาโรเปติ, ชิยํ โปเถติ | |||
ขึ้นหน้า |
(ดีเด่นกว่า) | ก. อธิคณฺหาติ อติกฺกมติ, วิสิฏฺฐตรํ ยาติ | ||
ขึ้นหลังสัตว์ |
ก. อภิรูหติ อารูหติ | |||
ขึ้นอยู่กับ |
ค. อุปนิสฺสิต อธีน ก. อุปนิสฺสยติ อุปชีวติ อายตฺตีภวติ |
|||
ขึ้นอยู่กับผู้อื่น |
ค. ปรปจฺจย ปรปตฺติย ปรายตฺต ปราธีน ปรชีวี | |||
ขึ้นอยู่กับเวลา |
ค. กาลิก กาลายุตฺต | |||
ขึ้นเครื่องบิน |
ก. วฺโยมยานํ อารุหติ | |||
ขึ้นเรือ |
ก. นาวํ อารูหติ | |||
ขึ้นแล้วก็ตก |
น. อุทยพฺพย. | |||
ขึ้นใจ |
ค. มนสานุเปกฺขิต | |||
ขึ้นไป |
ค. อุคฺคต อารุฬฺห สมารุฬฺห ก. อุคฺคจฺฉติ อารุหติ สมารุหติ อุยฺยาติ อุเทติ อุปฺปชฺชติ |
|||
ขึ้นไปสู่ |
ก. อภิรูหติ | |||
ขึ้นๆ ลงๆ |
(ไม่แน่นอน) | น. จปลตา, อนวฏฺฐิติ, ค. จปล โลล อนวฏฺฐิต |
||
ขึ้หู |
น. กณฺณคูถ. กณฺณมูล., | |||
ขืน |
น. สนฺถมฺภนา, ก. สนฺถมฺเภติ, อกมฺมญฺญํ กโรติ |