พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
โมโหร้าย |
น. จณฺฑิกฺก., โกปเวค. ค. อติจณฺฑ โกปพหุล โกปาวิฏฺฐ โกธน กุชฺฌนสีล |
อารมณ์ความรู้สึก | ||
โม่ |
น. ปึสน., ปิฏฺฐปึสน., ก. ปึสติ ฆํสติ จุณฺเณติ |
อุปกรณ์ | ||
โม่หิน |
น. สิลาปึสน., | อุปกรณ์ | ||
โม้ |
ดู คุยโม้. | |||
โยก |
ก. สณิกํ กมฺเปติ | |||
โยกคลอน |
น. โทลายน., ค. อถิร จญฺจล |
|||
โยกตัว |
ก. องฺคานิ วิกฺขิปติ | |||
โยกย้าย |
ดู ย้าย. | |||
โยกย้ายถิ่นฐาน |
ดู อพยพ. | |||
โยกเยก |
ดู โยกคลอน. | |||
โยกโย้ |
ค. ปริยฏนสีล อนิยตคติก กุฏิลชฺฌาสย | |||
โยคะ |
น. โยค. | |||
โยคาวจร |
น. โยคาวจร. | |||
โยคี |
น. โยคี. | |||
โยง |
ก. พนฺธติ สงฺฆเฏติ อากฑฺฒติ | |||
โยงเรือ |
สำ. นาวํ รชฺชูหิ อากฑฺฒติ | |||
โยงใยถึง |
น. สํสคฺค. สมฺพนฺธ. ก. สมฺพนฺเธติ ชเฏติ สํสิเลเสติ |
|||
โยชน์ |
น. โยชน., | |||
โยธวาทิต |
น. วาทิตโยธ. | |||
โยธา |
(งาน) | น. นวกมฺม., นิมฺมาน., มาปน., | ||
โยธา |
(คนงาน) | น. กมฺมกร. เวตนิก. ภตก. | ||
โยธา |
(ทหาร) | ดู ทหาร. | ||
โยน |
น. ขิปน., นิจฺฉุภน., ก. อาสุมฺภติ ขิปติ นิจฺฉุภติ |
|||
โยนก |
(แคว้น) | น. โยนก. ยวนก. | ||
โยนก |
(คน) | น. โยนกชาติก. |