พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
โนน |
ดู เนิน. | |||
โนมพรรณ |
ดู รูปโฉม. | |||
โน่น |
สพ. อมุ อมุก อสุก | |||
โน้น |
สพ. อมุ อมุก อสุก | |||
โน้ม |
น. นติ, โอนติ, นมน., ก. โอนมติ โอนาเมติ นินฺนาเมติ สนฺนาเมติ |
|||
โน้มตัว |
(โค้ง) | ก. ปณาเมติ | ||
โน้มถ่วง |
น. อากฑฺฒน., | |||
โน้มน้าว |
น. นิโยชน., สมาทปนา, ปโลภน., ปกฺขคาหน., ก. นิโยเชติ สมาทเปติ อุปลาเลติ สทฺทหาเปติ |
|||
โน้มลง |
น. โอณมน., ค. โอณต ก. โอณมติ โอณาเปติ |
|||
โน้มลงมา |
ก. อปนาเมติ | |||
โน้มเอียง |
น. นติ, โอนติ, โปณตฺต., นินฺนตฺต., สมฺปวงฺกตฺต., ค. โปณ นินฺน ปพฺภาร ก. โปณีภวติ โอนมติ อนุยาติ (ดู เอนเอียง) |
|||
โน้มเอียงไปทาง |
ค. โปณ น. ปรายน |
|||
โน้มเอียงไปทางนั้น |
ค. ตคฺครุก ตจฺจริต ตนฺนินฺน ตปฺปพฺภาร ตปฺโปณ | |||
โน้มเอียงไปหา |
น. อธิโมกฺข. อธิมุจฺจน., ค. อธิมุตฺต ก. อธิมุจฺจติ |
|||
โน้มใจไปหา |
น. อธิโมกฺข. ก. อธิมุจฺจติ |
|||
โน้มไป |
ค. โปณ นินฺน ปพฺภาร โอนต | |||
โบ |
น. คณฺฐิ, ฆฏิกา, | |||
โบก |
(ฉาบ) | ดู ฉาบ. | ||
โบก |
(แกว่ง) | ก. กมฺเปติ จาเลติ | ||
โบกขรณี |
น. โปกฺขรณี, | แหล่งน้ำ | ||
โบกขรพรรษ |
(ฝนใบบัว) | น. โปกฺขรวสฺส., | ฝน | |
โบกปูนขาว |
น. สุธากมฺม., เสตกมฺม., ก. สุธาย เลเปติ |
|||
โบกมือ |
ก. อากาเส ปาณึ จาเลติ | |||
โบกสะบัด |
น. จลน., | |||
โบกี้ |
(bogie) | น. มหารถ. |