พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ละลาย |
น. วิลียน., วิสิเลส. วิลยน., ค. วิลีน ก. วิลียติ วิสิเลเสติ อาโลเลติ (อุ. อุณฺโหทเกน ผาณิตํ อาโลเลติ) |
|||
ละลายนิ่ว |
น. อสฺมรีเภทน. | |||
ละลายได้ |
ค. วิสิเลสนีย วิลียนารห วิลียนสีล เตโชผรก วิลียนกฺขม | |||
ละลายไม่ได้ |
ค. อวิลียนีย อวิลยนีย | |||
ละล่ำละลัก |
ก. ปชปฺปติ, อวฺยตฺตํ กเถติ, เวเคน วฺยากุลํ กเถติ | |||
ละล้าละลัง |
น. สนฺเทห. กงฺขา, วิมติ, | |||
ละสายตา |
ก. น โอโลเกติ | สายตา | ||
ละหมาด |
น. นมาสการ. | |||
ละหรือ |
นิ. กจฺจิ | |||
ละหาน |
ดู ห้วงน้ำ. | |||
ละหุ่ง |
น. เอรณฺฑ. เอรณฺฑก. อามณฺฑ. | |||
ละห้อย |
น. อุกฺกณฺฐา, ค. อุกฺกณฺฐิต อนุสฺสุก อนุตฺถุนนฺต โสกาตุร |
|||
ละห้อยหา |
น. นิตฺถุนน., ค. จินฺตาปร, อลาเภน อุกฺกณฺฐิต ก. นิตฺถุนาติ |
|||
ละออง |
น. จุณฺณ. ปํสุ. รช. ธุลี, ธูลิ, | |||
ละอองธุลีพระบาท |
น. ปาทปํสุ. ปาทรช. | |||
ละอองน้ำ |
น. อุล., วาตกฺขิตฺตมฺพุ., | |||
ละอองฝน |
น. วาตกฺขิตฺตพินฺทุ., สีกร. | |||
ละอองเกสร |
น. ปราค. ปุปฺผช. เรณุ,. เรณู, | |||
ละอาย |
ดู อาย. | |||
ละอายใจ |
น. หิรี., หรายน., ค. หีริก หิริต หิริมน ก. หรายติ หิรียติ |