พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ร้อง |
(สัตว์ร้อง) | น. วสฺสน., วสฺสิต., วิรุต., ก. วสฺสติ |
||
ร้องกระจองอแง |
น. วฺยาชโรทน., | |||
ร้องกระซิกๆ |
ก. มนฺทสทฺเทน โรทติ | |||
ร้องกรี๊ด |
น. วิวรติ, อุจฺจสฺสเรน นทติ | |||
ร้องขอ |
น. อายาจน., อตฺถนา, ก. อายาจติ วโนติ, ทฬฺหํ ยาจติ |
|||
ร้องขอพระเจ้า |
น. เทวตุชฺฌาปนา, เทวตาราธนา, | |||
ร้องขัน |
ก. รวติ นทติ | |||
ร้องครวญคราง |
น. อนุตฺถุนน., ก. อาโรทติ นิตฺถนติ นิตฺถุนาติ อกฺกนฺทติ วิลปติ อฏฺฏสฺสรติ, อฏฺฏิตสรํ ปวตฺเตติ |
|||
ร้องจ้า |
ก. ปโรทติ | |||
ร้องดัง |
น. ปฏิรว. ก. โกจติ |
|||
ร้องตะโกน |
น. อุนฺนาท, วิรว. ก. อุนฺนทติ วิรวติ อุคฺโฆเสติ สทฺทายติ |
|||
ร้องทอดเสียง |
ก. สมฺมิสฺเสตฺวา คายติ | |||
ร้องทัก |
ก. โวหรติ อาลปติ | |||
ร้องทุกข์ |
น. อุชฺฌาน., โจทนา, โทสาโรปนา, ทุกฺขนิเวทนา, ค. อุชฺฌายก ทุกขนิเวทก ก. อุชฺฌายติ โจเทติ |
|||
ร้องน่าเกลียด |
ก. กทฺทติ | |||
ร้องฟูมฟาย |
น. สิงฺฆานิกาปคฺฆรณ., ก. สิงฺฆาณิกํ มุญฺจนฺโต โรทติ |
|||
ร้องระงม |
(นก) | ก. ปกูชติ | ||
ร้องรำทำเพลง |
น. สงฺคีต., | |||
ร้องลั่น |
ก. มหาวิรวํ รวติ | |||
ร้องหงิงๆ |
น. อฏฺฏิตรว. |