พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
พึงหวังได้ |
กกิ. ปาฏิกงฺขา, | |||
พึงใจ |
ค. สุภค ทยิต วลฺลภ หชฺช | |||
พึมพำ |
น. นิรตฺถกาลาป. ปชปฺปน., อนุทฺธนน., ก. อวฺยตฺตํ ชปฺปติ, อพฺภุตํ วทติ, มนฺทํ สทฺทายติ |
|||
พึ่ง |
น. นิสฺสย. ปฏิวาส. อวสฺสย. ค. นิสฺสิต วิสฺสก ก. นิสฺสยติ ปฏิวสติ อวสฺสยติ |
|||
พึ่งตัวเองได้ |
ค. อตฺตทีป อตฺตสรณ อตฺตาธีน สพฺพสมฺปุณฺณ สกพลยุตฺต | |||
พึ่งบารมี |
ค. ปรนิสฺสิต ปรปจฺจยิก | |||
พึ่งพา |
ดู พึ่ง, อาศัย | |||
พึ่งพาตัวเอง |
น. อตฺตุปตฺถมฺภน., | |||
พึ่งพาอาศัยกัน |
น. อญฺญมญฺญาวลมฺพน., ค. อญฺญมญฺญาวลมฺพี |
|||
พึ่งได้ |
ค. ปจฺจยิก อวสฺสยิตพฺพ | |||
พืช |
น. พีช., วีช., สสฺส., หริตก., | |||
พืชที่งอกจากปล้อง |
น. ผลุพีช., | |||
พืชผล |
น. สสฺส., นิปฺผตฺติ, กสาชาติ, | |||
พืชผัก |
น. สากสมูห. ภูตคาม. | |||
พืชพันธุ์ |
น. พีชคาม. | |||
พืชมีหัว |
น. ตกฺกฬ., | |||
พืชยืนต้น |
น. สกลสํวจฺฉรฏฺฐายีพีช., | |||
พืชล้มลุก |
น. อนุวสฺสิกพีช., | |||
พื้น |
น. ตล., ปตล., ภุมฺม., | |||
พื้นของภาพ |
น. ปาทกกมฺม., |