พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
พี่-น้องสาว |
น. ภคินิ, | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
พี่-น้องสาวต่างมารดา |
น. เวมาติกภคินี, | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
พี่-น้องหญิงต่างมารดา |
น. เวมาติกภคินี, | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
พี่ชาย |
น. เชฏฺฐ. ภาติก. ปุพฺพช. อคฺคช. ภาตุ. (ภาตา) สคพฺภ. สหช. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
พี่น้อง |
น. พนฺธุ. พนฺธว. ญาติ. ญาติก. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
พี่น้องคลานตามกันมา |
น. เอกมาตุกุจฺฉิยํ ปุตฺต. เอกมาตุกุจฺฉิยํ วุตฺถภาตโย. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
พี่ผัว |
น. เทวร. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
พี่สะใภ้ |
น. นนนฺทา, | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
พี่สามี |
น. เทวร. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
พี่สาว |
น. ภคินี, เชฏฺฐภคินี, | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
พี่เขย |
น. ภคินีปติ. ภคินีสามิ. | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ | ||
พี่เมีย |
น. ภริยาภาตุ. ภริยาภคินี, | บุคคล | ||
พี่เลี้ยง |
(คอยดู) | น. ธาตี, อุปมาตุ, | บุคคล | |
พี่เลี้ยง |
(คอยบอก) | น. สตุปเทสก. สตุปฺปาทก. | ||
พี่เลี้ยงเด็ก |
น. อาปาทก. อาปาทิกา, | บุคคล | ||
พี่ใหญ่ |
น. เชฏฺฐภาติก, เชฏฺฐภคินี, | บุคคล | ||
พึงตำหนิ |
ค. สาวชฺช | |||
พึงประสงค์ |
ค. อาสึสนิย | |||
พึงปรารถนา |
กกิ. อิจฺฉิตพฺพ ปตฺถิตพฺพ ปาฏิกงฺข | ต้องการอยาก | ||
พึงพอใจ |
น. ปสาท. ปีติ, สนฺตุฏฺฐิ, อภิรติ, ค. อนุรุทฺธ ปสนฺน สนฺตุฏฺฐ ก. อนุรุชฺฌติ อาโมเทติ สนฺตุสฺสติ อภิรมติ |