พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ต้นเพลิง |
น. อคฺคิปภว. | |||
ต้นเรื่อง |
น. อตฺถุปฺปตฺติ, | |||
ต้นเสียง |
น. ปุรปาฐก. ปมุขคายก. คายเน ปุพฺพงฺคม. | เสียง | ||
ต้นเหตุ |
ดู เหตุ. | |||
ต้นแก้ว |
น. กุลก. กากตินฺทุก. | พืช, ไม้พุ่ม | ||
ต้นแขน |
น. หตฺถ. มูลพาหา, | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ต้นแบบ |
(prototype) | น. พิมฺพ., มูลปฏิพิมฺพ., มูลิกปฏิมา, นิทสฺสนรูป., ปฏิรูป., อาทิสิยรูป., อาทิสิ ตพฺพปุคฺคล. | ||
ต้นแม่น้ำ |
น. ปภว. อุพฺภวฏฺฐาน., | ทางน้ำ, แหล่งน้ำ | ||
ต้นโพ |
น. อสฺสตฺถ. อสฺสฏฺฐ. ทุมินฺท. | พืช, ไม้ต้น | ||
ต้นโพธิ์ |
น. โพธิ. โพธิรุกฺข. | พืช, บรรลุตรัสรู้ | ||
ต้นไฟ |
ดู ต้นเพลิง. | |||
ต้นไม้ |
น. รุกฺข. ปาทป. วิฏปี. นค. อค. อคม. สาล. มหีรุป. ทุม. ตรุ. กุช. สาขี. ภูต. สิขรี. มทน. ชคตีรุห. ทลามล. เนมี. ภูรุห. มหีรุห. | พืช | ||
ต้นไม้ลำต้นอ่อน |
น. หริต., | พืช | ||
ต้นไม้สวรรค์ |
น. กปฺปรุกฺข. เทวทฺทุม. | |||
ต้นไม้เตี้ยๆ |
น. คจฺฉ. | พืช | ||
ต้นไม้เล็ก |
น. วนถ. | พืช | ||
ต้ม |
(ทำให้สุก) | น. ปาก. ปจน., ปาจน., รนฺธน., ก. ปจติ รนฺเธติ |
||
ต้ม |
(โกง) | น. วญฺจนา, ปลมฺภนา, (ดู โกง) | ลักขโมยปล้นโกง | |
ต้มตุ๋น |
น. วญฺจนา, นิกติ, ก. ปฏิรูปเกน วญฺเจติ |
|||
ต้มยา |
น. กุถติ ปจติ | ยา |