พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
ท้อง |
น. กุจฺฉิ,. คหณี, อุทร., คพฺภ. นิธาน., วิลคฺค. เทหมชฺฌ., นาภิ, อามาสย. ปกฺกาสย. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ท้องขึ้น |
น. อุทรวาตาพาธ. ค. อุทรวาติก วาตพหุล |
อาการทางกาย | ||
ท้องฉนวน |
ดู ฉนวน.
ท้องฉนวน (โบ) น.… |
|||
ท้องตรา |
น. สาสน., สนฺเทส. อปฺปณาปณฺณ.,
ท้องตรา น.… |
จดหมาย | ||
ท้องถิ่น |
น. เทส. ปเทส.
ท้องถิ่น น. ท้องที่ใดท้องที่หนึ่งโดยเฉพาะ เช่น… |
|||
ท้องที่ |
น. เทส. ปเทส.
ท้องที่ น. พื้นที่หรือถิ่นที่แห่งใดแห่งหนึ่ง… |
|||
ท้องนา |
น. กสิเขตฺต., เกทาร.
ท้องนา หมายถึง ผืนนาอันกว้างใหญ่ทั้งหมด |
นา | ||
ท้องน้อย |
น. โกฏฺฐ. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
ท้องน้ำ |
น. ชโลทร., นทีตล., อวนิ,
ท้องน้ำ หมายถึง ผืนน้ำอันกว้างใหญ่ทั้งหมด |
น้ำ, แหล่งน้ำ | ||
ท้องผูก |
น. มลพนฺธ. มลตฺถมฺภ. | อาการทางกาย | ||
ท้องพระโรง |
น. สณฺฐาคาร.., สนฺถาคาร.., ราชสณฺฐาคาร..,
ท้องพระโรง น. ห้องโถงขนาดใหญ่ในพระที่นั่ง… |
สถานที่, ห้อง | ||
ท้องพลุ้ย |
ค. มหากุจฺฉิ | ลักษณะทางกาย | ||
ท้องฟ้า |
น. ข., อนฺตลิกฺข., อาทิจฺจปถ. อพฺภ., คคน., อมฺพร., ทิฆมฺพร., เวหาส. อนิลปถ. อนิลญฺชส.., อากาส. นภ., นภตล., เทว. เวหายส. ตาราปถ. สูรปถ. อฆ., ทิว. วิห. | ลมฟ้าอากาศ | ||
ท้องฟ้าจำลอง |
น. คหมณฺฑลาการทสฺสน., | ดารา. | ||
ท้องฟ้ามืดครึ้ม |
น. เมฆจฺฉนฺนตา, | ลมฟ้าอากาศ | ||
ท้องภูเขา |
น. กุญฺช.., นิกุญฺช.., | ภูเขา | ||
ท้องมาน |
(โรค) | น. ชโลธร.,
ท้องมาน น.… |
อาการทางกาย, โรค | |
ท้องร่วง |
น. วิสูจิกา, มหาวิเรก. ปวาห. คลน., | อาการทางกาย, โรค | ||
ท้องร่อง |
น. ปริขา, ทิคฺฆิกา,
ท้องร่อง น.… |
|||
ท้องร้อง |
ก. สณิกํ คชฺชติ | อาการทางกาย | ||
ท้องว่าง |
ค. อูนูทร | |||
ท้องสนามหลวง |
น. ราชงฺคณ., | |||
ท้องอืด |
ดู ท้องขึ้น. | อาการทางกาย | ||
ท้องเดิน |
ดู ท้องร่วง. | อาการทางกาย, โรค | ||
ท้องเดียวกัน |
(ร่วมท้อง) | ค. สหช โสทร โสทริย | บุคคล, ครอบครัว-ญาติ |