พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
กระทอ |
น. จมฺมปสิพฺพก. เปฬา, | ภาชนะ | ||
กระทะ |
ดู กะทะ. | ภาชนะ, เครื่องครัว | ||
กระทาชาย |
ดู ผู้ชาย. | บุคคล | ||
กระทาย |
น. ขุทฺทกปจฺฉิ, ขุทฺทกเปฏก.
กระทาย น. กระบุงเล็ก ปากผาย |
|||
กระทำ |
น. กรณ., กิริยา, ก. กโรติ กุพฺพติ กุรุเต กกิ. กต |
|||
กระทำทารุณ |
น. อปฺปิยาจาร. อปการ. อนาทร. | |||
กระทำผิด |
น. ทุฏฺฐาจรณ., ทุกฺกฏ., อยถาจรณ., ค. ทุกฺกฏการี ทุราจารี ก. ทุฏฺฐุกมฺมํ อาจรติ, อปรชฺฌติ วิปฺปฏิจรติ อติกฺกมติ |
|||
กระทำโจรกรรม |
ก. โจริยํ กโรติ | |||
กระทิง |
(ต้น~) | ดู กากะทิง. | พืช, พืช, ไม้ต้น | |
กระทิง |
(วัวป่า) | น. วนูสภ. กณฺฏก. โคกณฺณ. คณี, ควช. | สัตว์ | |
กระทืบ |
น. ปทปาต. ปทฆาต. ก. ปาเทหิ โอมทฺทติ, ปาเทหิ ปหรติ, ปทํ นิกฺขิปติ |
|||
กระทืบเท้า |
ก. ปทสทฺทํ กโรติ | |||
กระทุ่ม |
น. กทมฺพ. ปิยก. นีป. ฌามก. | พืช | ||
กระทุ้ง |
สำ. กปฺปเรน ปหรติ, ชณฺณุนา ฆฏฺเฏติ | |||
กระทุ้งออก |
สำ. ปหริตฺวา นิกฺขาเมติ | |||
กระทู้ |
(ไม้ปัก) | น. กฏฺฐสูล., | อุปกรณ์ | |
กระทู้ |
(ข้อถาม) | น. ปญฺห. ปญฺหา, อนุโยค. ปุจฺฉา, | ||
กระทู้ถาม |
น. ปญฺห. ปญฺหา, อนุโยค. ปุจฺฉา, | |||
กระท่อนกระแท่น |
ค. อปริปุณฺณ อูน วิกล สาวเสส อนิฏฺฐิต กวิ. สาวเสสํ อสมฺปุณฺณํ |
|||
กระท่อม |
น. กุฏิ, กุฏิกา, ปตฺถณฺฑิล. ปณฺณสาลา, | ที่อยู่อาศัย |