พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
คนมือง่อย |
น. หตฺถกุณี. | บุคคล, พิการ | ||
คนมือยาวมาก |
น. อติทีฆหตฺถ. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | ||
คนมือสั้นมาก |
น. อติรสฺสหตฺถ. | บุคคล, ลักษณะทางกาย | ||
คนมือหงิก |
น. กุณี. | บุคคล, พิการ | ||
คนมือแผ่น |
น. ผณหตฺถก. | บุคคล, พิการ | ||
คนมุง |
น. สมีปฏฺฐายี. | บุคคล | ||
คนยิงธนู |
น. อิสฺสาส. ธนุทฺธร. | บุคคล | ||
คนย้อมผ้า |
น. รชก. รญฺชก. | บุคคล, อาชีพ | ||
คนรวย |
ดู คนมั่งมี. | บุคคล, รวยจน | ||
คนรอบข้าง |
น. ปริชน. ปริวาร. ปริสชน. ปริคฺคห. ปริกฺขาร. อชฺฌาวร. อภิสร. | บุคคล | ||
คนระดับสูง |
น. ปุริสุตฺตม. ปุริสาชญฺญ. ปุริสาสภ. | บุคคล | ||
คนระเบิดหิน |
น. ปาสาณเภทก. | บุคคล, อาชีพ, ระเบิด | ||
คนรัก |
น. ชาร. | บุคคล, คนรัก | ||
คนรักดนตรี |
ค. สงฺคีตปฺปิย | บุคคล, ดนตรี | ||
คนรักหนังสือ |
ค. คนฺถปฺปิย | บุคคล, หนังสือ | ||
คนรับ |
น. ปฏิคฺคาหก. | บุคคล | ||
คนรับของ |
น. ภณฺฑสมฺปฏิจฺฉก. | บุคคล | ||
คนรับจ้าง |
น. นิยุตฺต. เวตนิก. ภฏก. ภตก. ภติก. กมฺมกร. | บุคคล, อาชีพ | ||
คนรับฝากเงิน |
น. นิหิตธนรกฺขก. | บุคคล | ||
คนรับรอง |
น. ปฏิภู. ปาฏิโภค. | บุคคล |