พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
อาชีวะ |
น. ชีวโนปาย. พฺยาปาร. | อาชีพ | ||
อาซบิชอป |
(Arch bishop) | น. เทวปูชกาธิปติ. | นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม, ตำแหน่ง, คริสต์ | |
อาญา |
น. อาณา, ทณฺฑ. อปราธ. | |||
อาญาวัด |
น. อาวาสทณฺฑ. | |||
อาญาศึก |
ดู อาชญาศึก. | |||
อาญาสิทธิ์ |
ดู อาชญาสิทธิ์. | |||
อาญาหลวง |
น. ราชาณา, | |||
อาณัติ |
น. อาณตฺติ, (ดู ข้อบังคับ)
อาณัติ น. ข้อบังคับ, คำสั่ง, กฎ, เครื่องหมาย… |
|||
อาณัติสัญญาณ |
น. สญฺญา, สงฺเกต. | |||
อาณา |
น. อาณา, อาณตฺติ, | เขตแดน | ||
อาณาจักร |
น. อาณาจกฺก., อธิรชฺช., รฏฺฐ., วิชิต., ภวน., สาปเตยฺย., อาณาวตฺติฏฐาน., อาธิปจฺจ., | เขตแดน | ||
อาณาจักรสัตว์ |
น. ชีวโลก. | |||
อาณานิคม |
น. วิเทสิยชนปท. | สถานที่ | ||
อาณาบริเวณ |
น. ปริเวณ. มณฺฑล., อุปจาร. ภูมิปฺปเทส. | เขตแดน | ||
อาณาประชาราษฎร์ |
น. รฏฺฐปชา, รฏฺฐวาสี. | บุคคล, สมุหนาม | ||
อาณาเขต |
น. อาณกฺเขตฺต., อาณาวตฺติฏฺฐาน., | เขตแดน | ||
อาณาเขตปกครอง |
น. สกวิสย. อาณาวตฺติฏฐาน., อาธิปจฺจ., สาปเตยฺย., | เขตแดน | ||
อาดัม |
(Adam-ชายคนแรก) | น. อาทิมปุริส. | บุคคล, ชื่อเฉพาะ | |
อาดูร |
ค. อาตุร ก. ตปฺปติ วิลปติ อนุโสจติ ปริเทวติ |
อารมณ์ความรู้สึก | ||
อาตมภาพ |
วิ. อหํ | สัพพนาม |