อาชีพ

ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
คนใช้ (~หญิง) น. ธาตี, ทาสี, ปริจาริกา, บุคคล, อาชีพ
คนใช้ประจำบ้าน น. เคหเสวก. บุคคล, อาชีพ
คนใบ้ น. มูค. สุญฺญวจ. บุคคล, อาชีพ
คนใบ้และหูหนวก น. มูคพธิร. บุคคล, อาชีพ
ควาญช้าง น. หตฺถาโรห. หตฺถิเมณฺฑ. หตฺถิภณฺฑ. หตฺถิป. หตฺถิโคปก. คชาชีว. คามณีย. หตฺถาจริย. บุคคล, อาชีพ
ค้ากำปั้น น. มลฺลยุทฺธชีวี. อาชีพ
ค้าประเวณี ดู โสเภณี. อาชีพ
ค้าแข้ง น. เคณฺฑุกชีวี. อาชีพ
ชาวนา น. กสก. กสฺสก. กสิกร. กสิการ. เขตฺตาชีวี. โครกฺข. เนตฺติก. วาปก. บุคคล, อาชีพ
ชาวประมง น. เกวฏฺฏ. ชาลิก. ธีวร. มจฺฉพนฺธ. มจฺฉิก. พาลิสิก. บุคคล, อาชีพ
ชาวสวน น. เขตฺตาชีว. บุคคล, อาชีพ
ชาวไร่ น. เนตฺติก. เขตฺตาชีวี. กสิกร. บุคคล, อาชีพ
ชาวไร่ชาวนา น. กสิกร. กสิการ. โครกฺข. บุคคล, อาชีพ
ช่าง น. การ. การก. การี. การุ. นิมฺมาปก. สมฺปาเทตุ. สิปฺปี. สิปฺปิก. วฑฺฒกี. บุคคล, อาชีพ
ช่างกล น. ยนฺตสิปฺปี. ยนฺติก. บุคคล, อาชีพ
ช่างกลึง น. จุนฺทการ. ภมการ. บุคคล, อาชีพ
ช่างก่อสร้าง น. นิมฺมานก. มาปก. บุคคล, อาชีพ, ก่อสร้าง
ช่างก่ออิฐ น. อิฏฺฐกวฑฺฒกี. สุธาชีวี. บุคคล, อาชีพ
ช่างขัด น. วณฺณมฏฺฐการี. บุคคล, อาชีพ
ช่างจักสาน น. เวณ. เวน. วิลีวการ. นฬการ. เวฬุการ. บุคคล, อาชีพ