พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
เป็นแล้ว |
ก. อาสิ ภวิ อภวิ อหุ อโหสิ | |||
เป็นโคลน |
ค. กลลปุณฺณ ปงฺกยุตฺต | |||
เป็นโพรงแห้ง |
ค. โกลาป โกฬาป | |||
เป็นโรค |
ค. โรคี | โรค | ||
เป็นโรคกลาก |
ค. กิลาสิก กิลาสิย | โรค | ||
เป็นโรคลมชัก |
ค. อปมาริก | โรค | ||
เป็นใจ |
น. กุมนฺตน., สนฺธีกรณ., ก. กุมนฺเตติ สนฺธีกโรติ |
|||
เป็นไฉน |
ค. กตร กตม
|
คำถาม | ||
เป็นไท |
ค. ภุชิสฺส อทาส อตฺตาธีน | |||
เป็นไป |
น. ปวตฺตน., ปวตฺติ, ปวุตฺติ, ยปนา, วญฺจนา, วตฺตนา, วตฺติ, วุตฺติ, ค. ปวตฺต สํวตฺตนิก ก. วตฺตติ ปวตฺตติ สํวตฺตติ ยาเปติ สกฺกติ |
|||
เป็นไปตลอดกาลนาน |
ค. อทฺธนิย จิรฏฺฐิติก | |||
เป็นไปตาม |
ค. อนุคต ก. อนุวตฺตติ |
|||
เป็นไปตามกฎหมาย |
ค. นีตฺยานุคต วฺยตฺถานุคต | |||
เป็นไปตามกรรม |
ค. ยถากมฺมูปค | กรรม | ||
เป็นไปตามทฤษฎี |
ค. ปริกปฺปนายตฺต | |||
เป็นไปตามธรรมวินัย |
กวิ. ยถาธมฺมํ ยถาวินยํ | |||
เป็นไปตามปกติ |
ค. ปกตตฺต ปากติก | |||
เป็นไปตามยุคสมัย |
ค. สามายิก กาลานุคต | |||
เป็นไปตามลำดับ |
ค. ปฏิปาฏิก | |||
เป็นไปตามวันเดือนปี |
ค. กาลานุคต | |||
เป็นไปตามสำนวน |
ค. ภาสารีตฺยานุคต | |||
เป็นไปต่อเนื่อง |
ค. สาตจฺจ สาตติก | |||
เป็นไปพร้อม |
ค. สํวตฺตนิก | |||
เป็นไปในโลกหน้า |
ค. ปรโลกิก สมฺปรายิก อภิสมฺปรายิก | |||
เป็นไปได้ |
น. สกฺยตฺต., สมฺภวนียตฺต., สาธิยตฺต., ค. วิสยฺห สุกร สาธิย สกฺย สมฺภวนีย สกฺกุเณยฺย ก. วิสหติ สกฺกา |