ถ้อยคำ

ศัพท์ไทย	ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
คำโกหก	น. โกหญฺญ., มุสาวาท. ตุจฺฉมุสา, อสจฺจกถนา, อภูตกฺขาน.,	ถ้อยคำ
คำโต้ตอบ	น. ปฏิวจน., ปฏิวากฺย.,	ถ้อยคำ
คำโต้แย้ง	น. กิลิฏฺฐ., สงฺกุส.,	ถ้อยคำ
คำให้การ	น. สกฺขิวจน.,	ถ้อยคำ
คำให้เกียรติ	น. สมฺมานวจน.,	ถ้อยคำ
คำไข	น. วฺยาขฺยาน., วิวรณ.,	ถ้อยคำ
คำไพร่	น. อสพฺภวาจา,	ถ้อยคำ
คำไพเราะ	น. ปิยกถา, ปิยวาจา, วาชเปยฺย.,	ถ้อยคำ
คำไม่จริง	น. อภูต., อภูตวจน., วิตถวาจา,	ถ้อยคำ
คำไว้อาลัย	น. โสกวากฺย., โสกคีต.,	ถ้อยคำ
คุณ (คำเรียก)	นิ. อาวุโส	ถ้อยคำ, อาลปนะ
คุณศัพท์	น. วิเสสนปท., คุณวจน.,	ถ้อยคำ, ไวยากรณ์
คุณสบายดีหรือ	สำ. ขมนียํ เต, ยาปนียํ เต	ถ้อยคำ
ตวาด	ก. อุจฺจสทฺเทน ตชฺเชติ	ถ้อยคำ, พูด
ตะคอก	น. ขุํสนา, ตชฺชน., ตชฺชนา, สนฺตชฺชน., ปริภาสน., ค. สนฺตชฺชก วิกตฺถก ก. ขุํเสติ ตชฺเชติ สนฺตชฺเชติ ตาเสติ ตะคอก ก. ตวาด, ขู่เสียงดัง.	ถ้อยคำ, พูด
ตะโกน	น. วิรว. อภิรว. อุกฺกุฏฺฐิ, ปนาท. อุกฺโกสนา, อุคฺโฆสนา, ก. วิรวติ อภิรวติ อุคฺคชฺชติ อุนฺนทติ ปนทติ อุกฺโกสติ อุคฺโฆเสติ, มหาสทฺเทน กเถติ	ถ้อยคำ, พูด
ตะโกนเรียก	สำ. อุจฺจาสทฺเทน ปกฺโกสติ	ถ้อยคำ, พูด
ต่อว่า	น. อนุวาท. อุปกฺโกส. ปกฺโกส. ปริวาท. อุปารมฺภ. ปริภาส. ปริภาสน., ตชฺชนีย., ก. อุปกฺโกสติ ปริวทติ ปริภาสติ วมฺเภติ	ถ้อยคำ, พูด
ทางวาจา	ค. วาจสิก	ถ้อยคำ
ทำพจนานุกรม	น. สทฺทโกสรจนา,	ถ้อยคำ

ถ้อยคำ