พจนานุกรมไทย-บาลี

ศัพท์ไทย		ศัพท์บาลี	หมวดหมู่
แผ่		ก. ปสาเรติ ปตฺถรติ นิพฺเพเฐติ
แผ่กระจาย		ค. สํกิณฺณ พฺยาป
แผ่กระจายไปทั่ว		ก. วฺยาเปติ ผรติ ปริยาทิยติ อชฺโฌตฺถรติ
แผ่กิ่งก้าน		น. สนฺตาน.,
แผ่ขยาย		น. วิปฺผาร. วิตฺถาร. ปตฺถรณ., ก. วิปฺผรติ ปตฺถรติ ตโนติ พฺรูเหติ วฑฺเฒติ วิตฺถาเรติ วิปฺผาเรติ ปสาเรติ วิสาลีกโรติ วฺยาเปติ ผรติ ปตฺถรติ, อายาตํ กโรติ
แผ่คลุม		ดู ปกคลุม.
แผ่ซ่านไป		น. พฺยาปน., ค. พฺยาป สํกิณฺณสร ก. อนุผรติ พฺยาเปติ ปริปฺผรติ สรติ
แผ่น		น. ปฏฺฏ.., ปฏฺฏิกา, ปตฺต., ผณ., ผลก.,
แผ่นกระดาน		น. ผลก.,
แผ่นกระดาษแข็ง		น. ฆนกากจปฏฺฏ.,
แผ่นกลม		น. จกฺก.,
แผ่นจารึก		น. สณฺฐานผลก.,
แผ่นดิน		น. กุ. วสุนฺธรา, วสุธา, วสุมตี, ฉมา, ภูมิ, ปฐวี, ปถวี, ปุถุวี, ปถพี, เมทนี, เมทินี, มหี, อุพฺพิ, โค. วสุนฺธรา, วสุธาตล., ธรณี, ธรา, ธราตล., ธริตฺตี, ธารณา, ชคตี, ภูริ, ภู, ภุวน., ภูตธรา, อวนี, ขมา, อทฺทา, อิรา, โอส. ปณิ, ภุว. โลก.	แผ่นดิน
แผ่นดินถล่ม		น. ปฐวีอุทฺริยน.,	แผ่นดิน
แผ่นดินทรุด		น. ปฐวีอุทฺริยน.,	แผ่นดิน
แผ่นดินที่เกิด		น. อุปฺปตฺติภูมิ, อภิชน.	แผ่นดิน, เกิด
แผ่นดินใหญ่		น. มหาเทส. มหาปฐวี,	แผ่นดิน
แผ่นดินไหว		น. ภูมิจาล. ภูมิจลน., ปฐวีกมฺป.	แผ่นดิน
แผ่นดิสค์	(disc, disk)	น. มณฺฑล., พิมฺพ.,
แผ่นตรา		น. นามงฺกิตปฏฺฏ.,

บรรณานุกรม: 1) พจนานุกรม ไทย-บาลี, 2559, พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.9). 2) พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, 2554.

อักษรย่อ: น. (นาม), ค. (คุณนาม), ก. (กิริยา), กกิ. (กิริยากิตก์), วิ. (ศัพท์ที่ลงวิภัตตินาม), กวิ. (กริยาวิเสสนะ), นิ. (นิบาต), อุป. (อุปสัค), อุ. (อุทาหรณ์), สำ. (สำนวน), สพ. (สัพพนาม)
เครื่องหมายลิงค์: ใช้ . และ/หรือ , ท้ายคำ เป็นเครื่องหมาย เช่น . (ปุงลิงค์) , (อิตถีลิงค์) ., (นปุงสกลิงค์) .., (ปุงลิงค์และนปุงสกลิงค์) ,. (อิตถีลิงค์และปุงลิงค์) ,., (อิตถีลิงค์และนปุงสกลิงค์) เช่น ปุริส. เป็น ปุงลิงค์ อสฺสา, เป็น อิตถีลิงค์ ตาลมูล., เป็น นปุงสกลิงค์

บันทึกแก้คำผิด