พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
กำ |
(กำมือ) | น. ทฬฺหคหณ., ก. ทฬฺหํ คณฺหาติ |
ร่างกายและส่วนประกอบ | |
กำ |
(ซี่ล้อ) | น. อร. อาร. | พาหนะและส่วนประกอบ | |
กำ |
(ฟ่อน) | น. กลาป. ปิณฺฑ. เวณี, |
มาตราวัด | |
กำกวม |
ค. อปจฺจกฺข อพฺยตฺต อปากฏ อวิสท ยุคลฏฺฐ ทฺวนฺทตฺถ สนฺเทหฏฺฐ กวิ. อวิภูตํ อปากฏํ |
|||
กำกูน |
น. คุคฺคุฬ. คุคฺคุลุ. โกลิก.
กำกูน น. ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เช่น… |
|||
กำคูน |
ดู กำกูน. | |||
กำจร |
ดู ขจรไป. | |||
กำจัด |
น. ปนูทน., ปฏิหนน., ปฏิฆาต. ปฏิวินย. วมฺภน., วิฆาต. ธํสน., วิทฺธํสน., วิธมน., วินย. วินยน., วิโนทน., ธุนน., นิหนน., ก. ปฏิหนติ ธํเสติ วิทฺธํเสติ ธุนาติ วิโนเทติ นิหนติ วิธมติ หนติ เอฐติ นาเสติ อปเนติ วฺยนฺตีกโรติ กกิ. ธุต ธํสิต วิทฺธํส |
|||
กำจัดกิเลส |
ค. กิเลสวินย | |||
กำจัดขนออก |
(ยา~) | น. โลมนาสน., ก. โลเม นาเสติ |
||
กำจัดความอาฆาต |
น. อาฆาตปฏิวินย. | |||
กำจัดทิ้ง |
ก. โอธุนาติ นิทฺธุนาติ | |||
กำจัดปัดเป่า |
น. นิทฺธมนา, ก. นิทฺธมติ กกิ. นิทฺธนฺต |
|||
กำจัดฝุ่น |
ก. ธูลึ อปเนติ, … โอธุนาติ | |||
กำจัดวัชพืช |
ก. นิปฺผลติณํ อุทฺธรติ | |||
กำจัดสีออกไป |
น. วิวณฺณกรณ., ก. วณฺณํ นาเสติ |
|||
กำจัดออก |
น. ปฏิวิโนทน., ก. ปฏิวิโนเทติ |
|||
กำจัดเชื้อโรค |
ก. โรคพีชานิ อปเนติ | โรค, รักษาโรค | ||
กำจาย |
ดู กระจาย. | |||
กำชับ |
ก. ปุน อาณาเปติ, ปุน กเถติ |