พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
การเล่นตลก |
น. ปริหาส. ทว. | เล่น | ||
การแฝงอยู่ |
น. อปากฏตา, ปฏิจฺฉนฺนตา, | |||
การแพร่กระจายของโรค |
น. โรคสฺส อญฺญฏฺฐานสงฺกมน., | โรค | ||
การแลกเปลี่ยนที่ยุติธรรม |
น. สาธารณวินิมย. | |||
การแสดง |
น. สนฺทสฺสน., อาวีกรณ., วฺยาชทสฺสน., | |||
การแสดงความเห็นชอบด้วย |
น. สาธุการ. | |||
การแสดงลักษณะภูมิประเทศ |
น. ปเทสวิตฺถารนิรูปน., | |||
การแสดงหรูหรา |
น. วิลาสทสฺสน., | |||
การใช้คำ |
น. วากฺยรจนา, | |||
การใช้คำผิดความหมาย |
น. อยถาวาจาปโยค. | |||
การใช้คำย้ำโดยไม่จำเป็น |
(ใช้คำฟุ่มเฟือย) | น. ปริยาเยน ปุนรุตฺติ, | ||
การใช้ดุลยพินิจ |
น. วิญฺญุตา, สกปฏิภาณ., | |||
การใช้ถ้อยคำ |
น. วาจาวิลาส. อุจฺจารณวิลาส. | |||
การใช้ถ้อยคำที่สุภาพ |
น. คุตฺตผรุสวจน., อญฺญาลาป. | |||
การใช้สมอง |
น. มตฺถลุงฺควุตฺติ, อเจตนิกกฺริยา, | |||
การใช้สำนวนโวหาร |
น. วากฺยรจนา, รจนาวิธิ. | |||
การใช้อำนาจยับยั้ง |
(veto) | น. นิเสธพล., ปฏิเสธาธิการ. | ||
การใช้เหตุผล |
น. วิจารณสตฺติ, | |||
การให้ |
ดู ทาน. | |||
การให้ระลึกถึงความผิด |
น. ปฏิสารณ., |