พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | |
|---|---|---|---|
| ไวไฟ | ค. สหสา ชลนสีล ทหนสีล ชลนสภาว | ไฟ | |
| ไว้ (เก็บ) | ก. ฐเปติ ปติฏฺฐาเปติ นิกฺขิปติ นิทหติ | ||
| ไว้ (รักษา) | ก. รกฺขติ โคเปติ | ||
| ไว้ (ให้) | ก. เทติ (อุ. ชีวิตํ เทติ) | ||
| ไว้ชีวิต | ก. ชีวิตํ เทติ, ชีวิตํ มุญฺจติ | ||
| ไว้ตัว | ดู ถือตัว. | ||
| ไว้ทุกข์ | น. กาฬกวสน., สำ. อนุโสจนกาเล กาฬวตฺเถน นิวาเสติ |
||
| ไว้ท่าที | ค. สํวรสํยุตฺต ก. สํวรติ |
||
| ไว้ธุระ | ก. ธุรํ นิยฺยาเทติ | ||
| ไว้ผมมวย | น. ชฏาธรณ., | ||
| ไว้ภูมิ | น. พุทฺธิรกฺขณ., | ||
| ไว้ยศ | ค. ยสมตฺต ยสมทมตฺต | ||
| ไว้ลาย | ก. เตชํ รกฺขติ, สามตฺถิยํ ทสฺเสติ | ||
| ไว้วางใจ | ดู ไว้ใจ. | ||
| ไว้วางใจได้ | ค. วิสฺสาสนิย | ||
| ไว้วางใจไม่ได้ | ค. อวิสฺสาสนิย | ||
| ไว้หนวด | ค. มสฺสุก | ร่างกายและส่วนประกอบ | |
| ไว้อาลัย | น. มตานุสฺสรณ., | ||
| ไว้เนื้อเชื่อใจ | ดู ไว้ใจ. | ||
| ไว้ใจ | น. วิสฺสาส. วิสฺสมฺภ. สมฺภาวนา, สทฺทหน., ค. วิสฺสตฺถ ปจฺจยิก สจฺจสนฺธ อนาสงฺก ก. วิสฺสสติ วิสฺสาเสติ, วิสฺสาสํ อาปชฺชติ, สทฺทหติ |