พจนานุกรมไทย-บาลี

ศัพท์ไทย
ศัพท์ไทย ศัพท์บาลี หมวดหมู่
ไร้สาระ ค. อสาร นิรตฺถก ริตฺตก นิสฺสาร
ไร้อารมณ์ ค. จิตฺตรหิต นิรสฺสาท นิรส
ไร้อำนาจ ค. อวส วิวส
ไร้เดียงสา ค. อวิญฺญุตปฺปตฺต สุทฺธจิตฺต
ไร้เพศ ค. อลิงฺคิก
ไร้เหตุผล ค. ตกฺกวิรุทฺธ อยุตฺติสิทฺธ ยุตฺติรหิต ญายวิรุทฺธ
ไร้แก่นสาร ค. อสาร นิสฺสาร
ไร้โทษ ดู ไม่มีโทษ.
ไร้ใบ ค. ปตฺตรหิต
ไล่ น. อนุพนฺธ. อนุพนฺธน., อนุธาวน.,
ค. อนุพนฺธก
ก. อนุพนฺธติ อนุธาวติ อนุชวติ อนุปตติ
กกิ. อนุพทฺธ
ไล่กวด ก. อนุพนฺธติ อนุธาวติ
ไล่ตะเพิด ก. อุฏฺเฏเปติ
ไล่ตาม ดู ไล่.
ไล่ถลุง น. อภิฆาต.
ไล่ทัน ค. อนุพนฺธิตฺวา คณฺหาติ
ไล่ที่ สำ. นีติยา นิกฺขาเมติ, นีติยา นิสฺสาเรติ
ไล่ผี น. ภูตาปสารน.,
ก. ภูตาเวสา โมเจติ, มนฺเตหิ ภูเต อปเนติ
ไล่สนิม ก. มลํ นิทฺธมติ
ไล่ส่ง น. ปณาม. ปพฺพาชน., นาสน., นาสนา, ปลาปน.,
ก. ปณาเมติ ปพฺพาเชติ นาเสติ ปลาเปติ
ไล่ออก ดู ขับไล่.