พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว |
ดู พระเจ้าแผ่นดิน. | |||
พระบาลี |
น. ปาฐ. ปาลิ, ปาฬิ, | |||
พระบูชา |
น. พุทฺธปฏิมา, | |||
พระปรมาภิไธย |
น. ราชาภิเธยฺย., | |||
พระปรมาภิไธยย่อ |
น. เอกกฺขรสญฺญา, | |||
พระประธาน |
น. อคฺคพุทฺธปฏิมา, | |||
พระปรางค์ |
น. เจติย., ถูป. | |||
พระปลอม |
น. สมณกุตฺติก. | |||
พระปัจเจกพุทธะ |
น. ปจฺเจกพุทฺธ. | |||
พระผู้มาโปรด |
(พระคริสต์) | น. โลกสิวงฺกร. | ||
พระผู้มีพระภาคเจ้า |
น. ภควนฺตุ. (ภควา) | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | ||
พระผู้เป็นเจ้า |
น. อยฺย. | |||
พระพรหม |
ดู พรหม. | |||
พระพุทธบาท |
น. พุทฺธปท., พุทฺธปทวลญฺช. | |||
พระพุทธพจน์ |
น. พุทฺธวจน., สุตฺต., ปาวจน., ตนฺติ, ปาฐ. ปาลิ, ปาฬิ, | |||
พระพุทธรูป |
น. พุทฺธรูป., พุทฺธปฏิมา, พุทฺธพิมฺพ., พุทฺธปฏิพิมฺพ., | |||
พระพุทธศาสนา |
น. พุทฺธสาสน., | |||
พระพุทธเจ้า |
น. พุทฺธ. พฺรหฺม. พฺรหฺมกาย. ธมฺมกาย. ทิปทุตฺตม. เทวเทว. ชิน. นรวร. วิภู. โคตม. นรสีห. มารชิ. ธมฺมราช. มหามุนิ. ภควนฺตุ. สตฺถุ. สพฺพญฺญู. มุนินฺท. นาถ. ทสพล. โลกนาถ. ตถาคต. มุนิ. ธมฺมสฺสามิ. สมฺมาสมฺพุทฺธ. สุคต. โลกนายก. องฺคีรส. ภูริปญฺญ สมนฺตจกฺขุ. อนธิวร. วินายก. มเหสี. นรสีห. สยมฺภู. เทวาติเทว. โลกครุ. วรปญฺญ. | บุคคล, นักบวช-ผู้ประพฤติธรรม | ||
พระพุทธเจ้าข้า |
อา. เทว | |||
พระภิกษุ |
ดู ภิกษุ. |