พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
บรรหาร |
ดู เฉลย, กล่าวแก้ | |||
บรรเจิด |
ดู งาม, สุกใส, โอ่อ่า | |||
บรรเทา |
น. วิโนทน., นุทน., ปฏิฆาต. ปนูทน., วูปสมน., อุปสมน., สนฺนิสีทาปน., ค. นูท ปนูทก อุปสมกร ตาปนาสก ก. อุปสเมติ นิพฺพาเปติ นุทติ ปนูทติ วิโนเทติ ปสฺสมฺเภติ วูปสมฺมติ ตนุกโรติ มนฺทีกโรติ สนฺนิสีทาเปติ กกิ. ปนุนฺน วูปสนฺต |
|||
บรรเทาความสงสัย |
ก. กงฺขํ วิโนเทติ | ลังเลสงสัยไม่แน่ใจ | ||
บรรเทาความเจ็บปวด |
ค. รุชาปหารก เวทนานาสก | |||
บรรเทาทุกข์ |
ก. นุทติ | |||
บรรเทาปวด |
ค. เวทนูปสมก | |||
บรรเทาลง |
ดู สงบระงับ. | |||
บรรเลง |
น. วาทิต., วาทิตฺต., ปวชฺชน., ก. วาเทติ ปวชฺชติ |
|||
บรรเลงนำ |
น. อารมฺภคีต., | |||
บรัศว์ |
น. ปสฺส. | |||
บรั่นดี |
(brandy) | น. วารุณี, สุราสาร. | ||
บราลี |
น. ฉทนสิขร.
บราลี น. ยอดเล็กๆ มีสัณฐานดุจยอดพระเจดีย์ทราย… |
|||
บริกรรม |
น. ปริกมฺม., | |||
บริกรรมภาวนา |
ก. ปริกมฺมํ กโรติ | |||
บริกรหญิง |
(waitress) | น. ปริจาริกา, ปริเวสิกา, | ||
บริกัป |
น. ปริกปฺป. | |||
บริการ |
น. ปริจริยา, ปริจรณ., ปริจาร. อุปาสน., สุสฺสูสา, อุปจาร. อุปฏฺฐาน., ปฏิชคฺคน., นิปจฺจการ. เวยฺยาวจฺจ., เวยฺยาวฏิก., เสวา, ค. อุปฏฺฐาก ปฏิชคฺคก ปฏิชคฺคนก เสวี ปริจารก ปริจาริก ก. อุปฏฺฐเปติ อุปฏฺฐาติ ปริจรติ อุปาสติ ปจฺจุปฏฺฐาเปติ ปฏิชคฺคติ เสวติ |
|||
บริขาร |
น. ปริกฺขาร. | |||
บริจาค |
น. ปริจฺจาค, จาค, ทาน., ยาค. ค. ปริจฺจชก จาคี ทายก ทายี ก. ปริจฺจชติ จชติ เทติ ททาติ ยชติ กกิ. ปริจฺจตฺต จตฺต ทินฺน |