พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
บรรทุกไว้บนหลัง |
ก. ปิฏฺฐิยา อาโรเปติ | |||
บรรพ |
ค. ปุพฺพ | |||
บรรพกาล |
น. ปุพฺพกาล. | |||
บรรพชน |
ดู บรรพบุรุษ. | |||
บรรพชา |
น. ปพฺพชฺชา, | |||
บรรพชิต |
น. ปพฺพชิต. | |||
บรรพต |
น. ปพฺพต. | |||
บรรพบุรุษ |
น. ปุพฺพปุริส. อาทิมปุริส. ปฐมปิตุ, โคตฺต., ปปิตามห. | |||
บรรยงก์ |
ดู ที่นั่ง. | ที่นั่ง | ||
บรรยากาศ |
น. วายุมณฺฑล., สมนฺตภาว. เกวลกปฺป. | |||
บรรยาย |
น. อุจฺจารณ., นิทฺเทส. เทสนา, อาจิกฺขน., วณฺณนา, วิวรณ., วฺยาขฺยาน., วิชฺชานุคตกถา, ก. อุจฺจาเรติ นิทฺเทเสติ อาจิกฺขติ วณฺเณติ วิรูเปติ วิตฺถาเรติ วิวรติ วฺยาขฺยาติ เทเสติ ปวทติ นิเวเทติ |
|||
บรรลัย |
น. ปลย. ปลยน., | |||
บรรลัยกัลป์ |
ค. กปฺปวินาสก | |||
บรรลุ |
น. ปาปุณ., ปาปุณน., สมาปตฺติ, สมฺปทา, อธิคม. อนุปตฺติ, ปตฺติ, อวโพธ. ค. สมาปนฺน ก. ปปฺโปติ ปาปุณาติ สมาปชฺชติ อธิคจฺฉติ อุเปติ สมฺภุณาติ อวพุชฺฌติ กกิ. อธิคต |
|||
บรรลุธรรม |
น. อภิสมย. ธมฺมาภิสมย. นิพฺพิชฺฌน., นิพฺเพธ. ปฏิเวธ. | |||
บรรลุธรรมสูงสุด |
ค. โกฏิคต โกฏิปฺปตฺต | สูงสุด | ||
บรรลุนิติภาวะ |
ค. วุฑฺฒิปฺปตฺต ปริปุณฺณวย | |||
บรรลุผล |
น. สมิทฺธิ, สํสิทฺธิ, นิปฺผตฺติ, นิปฺผชฺชน., ปรินิฏฺฐา, อธิคม. ปฏิลาภ. อภิสมย. ก. อธิคจฺฉติ |
|||
บรรลุสัจจะ |
น. สจฺจาภิสมย. | |||
บรรษัท |
ดู บริษัท. |