พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
กล้ามเนื้อ |
น. มํสเปสิ, | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
กล้าหาญ |
น. สูรตฺต., ปรกฺกม. วิกฺกม. โปริส.,วีริย., เวสารชฺช., ปาคพฺภิย., วีรภาว. ค. สูร วีร วิกฺกนฺต วิสารท อาสภ ปคพฺภ นิพฺภย วิกฺกมยุตฺต มหาปรกฺกม ปพล ก. วิกฺกมติ, อุสฺสหติ, นิพฺภโย โหติ กวิ. สวิกฺกมํ วิ. วีรากาเรน |
|||
กล้าแข็ง |
ค. ติกฺข ติณฺห ติขิณ ติปฺป ติพฺพ ภุส หลาหล | |||
กล้าได้กล้าเสีย |
น. สูราการ. | ลักษณะนิสัย | ||
กล้าไม้ |
น. กิฏฺฐ., โรปก., | ส่วนของพืช | ||
กล้ำ |
น. เอกโต อุทฺธีรณ., | |||
กล้ำกราย |
ก. อจฺเจติ, อนฺโต ปวิสติ | |||
กล้ำกลืน |
ก. ทเมติ อธิวาเสติ สหติ ติติกฺขติ | |||
กวด |
ก. ทฬฺหํ กตฺวา พนฺธติ, ทฬฺหํ กตฺวา นยฺหติ | |||
กวดขัน |
น. ปริจฺฉินฺทน., วิเสสกรณ., กฐินตฺต., อุคฺคตฺต., ทฬฺหตฺต., อสิถิลตฺต., ค. กฐิน ผรุส อุคฺค ติพฺพ ติขิณ กฏุก อสิถิล |
|||
กวดวิชา |
(tutorage) | น. ทฬฺหชฺฌาปน., ทฬฺหสิกฺขาปน., | ||
กวน |
น. อาวิญฺชน., วิโลลน., วิโลฬน., อาโฬล. อาโลฬน., มถน., มถนา, จาลน., ก. อาลุฬติ อาโลเฬติ วิโลเฬติ มนฺเถติจาเลติ กกิ. มถิต |
|||
กวนน้ำให้ขุ่น |
สำ. สนฺตการณํ ปุน ปวตฺเตติ | |||
กวนสมาธิ |
ก. สมฺภเมติ | |||
กวนแข้ง |
สำ. ปโกเปติ โรเสติ | |||
กวนโมโห |
น. ปโกปน., | |||
กวนใจ |
น. พาธนา, วิเหฐน., วิเหสา, ค. โกปชนก ก. ปริยุฏฺฐาติ โกเปติ โรเสติ |
|||
กวักมือ |
น. หตฺถํ วิลงฺเฆติ, หตฺถํ ปริวตฺเตติ | |||
กวัดแกว่ง |
น. จปลตา, ค. จปล ก. ปจาเลติ ปริพฺภเมติ |
|||
กวาง |
(เพศผู้) | น. กุรุงฺค. นีก. สรภ. มค. มิค. กณฺฏก. โคกณฺณ. เมส. หริณ. หริปท. กกฺกฏ. รุรุมิค. โรหิจฺจ. คณี. สารงฺค. | สัตว์, กวาง |