พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
กล่องข้าว |
น. ภตฺตปุฏ. ภตฺตปุฏก., | ภาชนะ | ||
กล่องเข็ม |
น. สูจิฆร., สูจินาฬิกา, สูจิโกสก. | ภาชนะ | ||
กล่องเสียง |
น. กณฺฐนาฬ. คลนาฬ. | ร่างกายและส่วนประกอบ | ||
กล่องไม้ขีด |
น. อคฺคิมญฺชุสา, | ภาชนะ | ||
กล่อม |
น. ลาลน., ก. ลาเลติ อุปสเมติ |
|||
กล่อมเกลี้ยง |
ก. ภาเวติ วิเนติ | |||
กล่อมใจ |
ดู เกลี้ยกล่อม. | |||
กล่าว |
น. ภณน., ภาสน., ปริภาสน., วาท. ภญฺญ., ก. อกฺขาติ อยติ อาขฺยาติ กเถติ ภาสติ วจติ วทติ วาเจติ วุจฺจติ ภณติ กวติ กายติ คทติ ชปฺปติ ปฐติ พฺรูติ กกิ. ภณิต ภาสิต วทิต |
|||
กล่าวขวัญ |
ก. อารพฺภ กเถติ, นิทฺทิสติ | |||
กล่าวคือ |
ค. สงฺขาต นิ. ยทิทํ เสยฺยถีทํ |
|||
กล่าวซ้ำ |
น. ปุนวจน., ปุนรุตฺติ, ก. ปุน กเถติ |
|||
กล่าวตอบ |
ก. ปฏิวทติ | |||
กล่าวถึง |
ก. อารพฺภ กเถติ, นิทฺทิสติ | |||
กล่าวร้าย |
น. อุปวาท. อุปกฺโกส. อวณฺณวาท. ปริวาท. ปริภว. อพฺภกฺขาน., มิจฺโฉปวาท. ค. อุปวาทก ก. อุปวทติ อุปกฺโกสติ |
|||
กล่าวร้ายคนอื่น |
น. ปรูปวาท. | |||
กล่าวลา |
น. คมนาสึสนา, โสตฺถิวาท. | |||
กล่าวล่วงเกิน |
น. อจฺจาวทติ | |||
กล่าวสอน |
น. โอวาท. โอวทน., ก. โอวทติ กกิ. โอวทิต |
|||
กล่าวสุนทรพจน์ |
น. นิเวทน., วิญฺญาปน., | |||
กล่าวหา |
น. อพฺภกฺขาน., อพฺภาจิกฺขณ., ตุจฺฉภาสน., อุปวาท. อุปกฺโกส. อวณฺณวาท. อนุวาท. อปวาท. โจทนา, โทสาโรปน., ปริวาท. อนุลฺลปนา, โรปนา,วินิจฺฉยปาปน., ก. อพฺภาจิกฺขติ อุปวทติ โจเทติ โรเปติ, อญฺญสฺมึ อาโรเปติ, วินิจฉยํ เนติ |