พจนานุกรมไทย-บาลี
ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
---|---|---|---|---|
ถี่ถ้วน |
ค. อตินิปุณ อติสณฺห | ลักษณะนิสัย | ||
ถี่เหนียว |
ดู ตระหนี่. | ลักษณะนิสัย | ||
ถึก |
ค. ตรุณ | |||
ถึง |
น. ปตฺติ, อาราธน., ปาปน., ค. ปตฺต อาปนฺน ก. ปฏิยาติ ปาปุณาติ ปปฺโปติ ปชฺชติ คจฺฉติ อชติ เอธติ |
|||
ถึงกระนั้นก็ตาม |
นิ. ยทิปิ, เอวํปิ สติ | |||
ถึงกับ |
นิ. อปิสฺสุทํ ยาวเทว | |||
ถึงกำหนด |
วิ. ปตฺตกาเล | |||
ถึงคราว |
วิ. กาเล สมเย (อุ. มรณกาเล อุณฺหสมเย ชีวิตสงฺขเย) | |||
ถึงความสำเร็จ |
ค. สมิทฺธิปฺปตฺต นิฏฺฐงฺคต ก. อุปกปฺปติ, นิปฺปชฺชติ, อิทฺธึ ปปฺโปติ, นิฏฺฐํ คจฺฉติ |
|||
ถึงความเป็นอย่างนี้ |
ค. อิตฺถมฺภูต | |||
ถึงจุดสูงสุด |
น. อนฺตปฺปตฺติ, อุจฺจตราวตฺถา, ก. ปารํ ปาปุณาติ, อนฺตํ ปาปุณาติ |
สูงสุด | ||
ถึงตาย |
ค. ปาณหร ชีวิตนาสก | ตาย | ||
ถึงที่สุด |
ค. ปริโยสิต อนฺตปตฺต ก. ปริยนฺตํ ปปฺโปติ, โอสานํ ยาติ |
|||
ถึงพร้อม |
น. สมฺปชฺชน., สมฺปตฺติ, สมฺปทา, ค. สมฺปนฺน สมาปนฺน ก. สมฺปชฺชติ สมาปชฺชติ |
|||
ถึงอย่างไร |
วิ. เยน เกนจิ อากาเรน นิ. อปฺเปว |
|||
ถึงเวลาอันควรแล้ว |
สำ. กาโล, สมโยทานิ | |||
ถึงแก่กรรม |
ค. มรณปฺปตฺต | ตาย | ||
ถึงแม้ว่า |
นิ. กิญฺจาปิ, อถาปิ, อปิ, อปิ จ, ยทิปิ, สเจปิ | |||
ถึงใจ |
ค. หทยงฺคม | |||
ถือ |
ก. คณฺหาติ ปริคฺคณฺหาติ อาททาติ ราติ |