พจนานุกรมไทย-บาลี
| ศัพท์ไทย | ศัพท์บาลี | หมวดหมู่ | ||
|---|---|---|---|---|
เห็นคุณค่า |
ก. คุณํ ชานาติ, อคฺฆํ ชานาติ | |||
เห็นงูๆ ปลาๆ |
สำ. อวิภูตํ ปสฺสติ | |||
เห็นจริง |
น. อนุปสฺสนา, วิปสฺสนา, | |||
เห็นจะ |
นิ. มญฺเญ | |||
เห็นจำได้ |
สำ. ทิสฺวา สญฺชานาติ | |||
เห็นชอบ |
น. สมฺมาทิฏฺฐิ, | |||
เห็นชอบด้วย |
น. อชฺฌุปคมน., สมนุญฺญา, ก. สมนุชานาติ อนุมญฺญาติ |
|||
เห็นชัด |
ก. สมฺปสฺสติ | |||
เห็นด้วย |
น. อนุญฺญา, อนุชานน., อนุมติ, ปฏิญฺญา, สํวาท. สมฺมติ, สมฺมุติ, สมฺปฏิจฺฉน., ค. เอกมติก ก. อนุชานาติ อนุมญฺญติ ปฏิชานาติ ปฏิสฺสุณาติ สํวทติ สมฺมนฺนติ สมฺปฏิจฺฉติ กกิ. อนุญฺญาต อนุมต ปฏิสฺสุต นิ. สาธุ |
|||
เห็นต่าง |
ค. วิรุทฺธ ภินฺนมติก เวมติก | |||
เห็นประจักษ์ |
ก. ปจฺจกฺขโต ปสฺสติ | |||
เห็นพ้องด้วย |
น. สมฺปฏิจฺฉน., อนุมติ, สมฺมุติ, เอกมติกตา, ค. สมฺปฏิจฺฉก อนุมติก เอกมติก เอกีภูต ก. สมฺปฏิจฺฉติ อนุมญฺญติ สํสนฺทติ สเมติ สมนุชานาติ สาทิยติ |
|||
เห็นพ้องต้องกัน |
ค. เอกจิตฺต เอกฉนฺท เอกมติก | |||
เห็นภัย |
ค. ภยทสฺสาวี | |||
เห็นว่าตัวเองดีกว่าผู้อื่น |
ค. อตฺตานวชฺชตาทสฺสี | |||
เห็นสม |
ค. สริกฺข สริกฺขก | |||
เห็นอกเห็นใจ |
น. ทยา, กรุณา, อนุทยา, อนุทฺทยตา, อนุกมฺปา, สมสุขทุกฺขตา, ค. ทยาลุ ทยาลุก การุณิก อนุกมฺปก ก. กรุณํ กโรติ, กรุณายติ อนุกมฺเปติ |
|||
เห็นแก่ |
ก. คเณติ | |||
เห็นแก่กิน |
น. โอทริกตฺต., ค. โอทริก ภกฺขก |
|||
เห็นแก่ตัว |
น. กทริยตา, กายมจฺเฉร., มจฺฉรายนา, มมงฺการ. มมายนา, อตฺตตฺถปรตา, สกตฺถปรตา, มมตฺต., เววิจฺฉ., ค. อามิสนฺตร อตฺตตฺถปญฺญ อตฺตตฺถปร สกตฺถปร กทริย มจฺฉรี ก. มจฺฉรายติ มมายติ |